இறைவன்

சகோதரர்  சில்சாம்  அவர்களே!

 

தாங்களின் ஆத்தும அதாய கரிசனை என்னை மிகவும் கவர்ந்ததாலேயே "பரீட்சை எழுதும் மாணவர்களுக்கு உபவாசித்து ஜெபிபது சரியா?"என்ற கேள்வியுடன் கூடிய  எனது பதிவை நீக்கினேன்.  

 

ஒரு  ஆத்துமாவை எவ்விதத்திலாவது   தேவனின்  கரத்துக்குள் கொண்டு சேர்ப்பதுதான் ஒரு  தேவ பிள்ளையின் தலையாய பணி  என்று நான் கருதுகிறேன். அடுத்து போதித்து,  பெற்ற இரட்சிப்பில் நிலைநிற்க செய்தல் இரண்டாவது பணி.
இதுவே  தங்களின் பணியாக இருக்கும் பட்சத்தில் அது எவ்வித ஜெபமானாலும்  நிச்சயம் வரவேற்கதக்க ஒன்றே.     

 

 CHILLSAM wrote:
////பிசாசின் இச்சையின்படி செய்ய அவனால் பிடிபட்டிருக்கிறவர்களை விடுதலை செய்யும் முன்பு பாதிக்கப்பட்டிருக்கிற இந்த சமுதாயத்தைச் சுற்றியுள்ள அந்தகாரசக்திகளைக் கட்டி ஜெபிக்கவேண்டும்;அதற்கு சுயம் என்பதின் முதல் காரணியான பசி,தாகம் அற்றுப்போகவேண்டும்;////

தாங்கள் குறிப்பிடும் பசி/தாகம் அற்றுப்போக ஜெபிபது என்பது வேறு, பரீட்சையில் பாஸ் பண்ண ஜெபிபது என்பது வேறு.  பரீட்சையில் பாஸாகாதவன் எல்லோரும் பசியால்  தவித்துவிட  போவது இல்லை. நாங்கள் நான்கு சகோதரர்கள் இதில் எனது கடைசி தம்பி ஒருவன், அவனுக்கு படிப்பே ஏறாது!  ஆனால்  அவன்தான் இன்று  உலகபிரகாரமாக மிய உயர்ந்த நிலையில் இருக்கிறான் ஆனால் ஆவிக்குரிய நிலையிலோ மிகவும்  பின்தங்கி இருக்கிறான். 

 

மத்தேயு 5:4 துயரப்படுகிறவர்கள் பாக்கியவான்கள்; அவர்கள் ஆறுதலடைவார்கள்.

நீங்கள் எந்த மனநிலையின் அடிப்படையில் இப்படி ஒரு ஜெபத்தை ஏறெடுத்தீர்கள்  எனபது ஆவியானவருக்கே தெரியும் எனவே  தங்கள் நோக்கத்தில் தவறில்லாத பட்சத்தில்  யாருக்கும் விளக்கம் கொடுக்கவேண்டிய அவசியமில்லை.  

சகோதரரே!  நான் உங்கள் ஒருவரைத்தான் அபிஷேகம் பெற்றவர் என்று எண்ணிக்கொண்டு இருக்கிறேன். அனால் நீங்கள் எழுதும் வார்த்தைகள் அநேகமுறை என்னை மாறுபாடாக சிந்திக்க வைக்கிறது. என்னை பற்றி சரியாக அறியாமல் ஏதேதோ எழுதுகிறீர்கள். என்னுள் இருக்கும் ஆவியானவர் உங்களுக்குள் இருந்தால் நிச்சயம் எனது  நிலையை தங்களுக்கு புரியவைப்பார்.   

 

யாரையும் எந்த நிலையிலும்  பரியாசம் பண்ணுபவன் நானல்ல.  என்  மனதில் எழுந்த  ஏற்கெனவே உங்கள் தளத்தில் கேட்டு பின் நீக்கப்பட்ட கேள்வியைதான்   இங்கு முன் வைத்தேன். உங்களின் இந்த கருத்துக்கு ஆதரவாக நான் வேறொரு தளத்தில் வாதிட்டதுகூட உண்டு  ஆகினும்  அது தங்களுக்கு பரியாசமாக தெரியும் பட்சத்தில் என்னை மன்னித்துவிடுங்கள்.  

 

அதே நேரத்தில் நான் தொடர்ந்து எழுதிய  

 

தங்கள் நோக்கத்தில் தவறில்லாத பட்சத்தில்  யாருக்கும் விளக்கம் கொடுக்க வேண்டிய  அவசியமில்லை.  

என்ற வரிகளையும் கருத்தில் கொள்க.

 

நாம் உண்மையில் சரியான நோக்கத்தோடு ஒரு காரியத்தை செய்தால் யார் நம்மை  குற்றப்படுத்தினாலும் அது நமது மனதை பாதிக்காது என்னை பற்றி  என்  தேவனுக்கு தெரியும்  என்று அது சத்தமிடாமல் இருக்கும்.     

 

இங்கு யாரையும் குற்றப்படுத்துவது அல்லது பரியாசம் செய்வது நமது நோக்கமல்ல. தவறுகளை நிச்சயம் சுட்டி காட்டலாம், கேள்விகள் கேட்கலாம். விளக்கம் பெறலாம். யாருடைய அறிவுரையையும் நான் அசட்டை பண்ணுவதில்லை.  தங்களில் எழுத்துக்கள் பற்றி கேள்விகள் கேட்க எங்களுக்கு தகுதியில்லை என்று கருதினால்  விட்டுவிடுகிறோம்.