இறைவன்

வேத புத்தகம் இரண்டு  சாவுகளை (மரணங்களை) பற்றியும் அதற்க்கு இணையாக இரண்டு பிழைத்தல்கள் பற்றியும் விளக்கமளிக்கிறது. இதுவே நமது வேத புத்தகத்தின் மகிமை என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது. எந்த வேதங்களிலும் சொல்லப்படாத கருத்தாகிய இரண்டு மரணங்களையும் அவற்றை ஜெயிக்கமுடியும் என்ற கருத்தையும் நமது வேதாகமம் மட்டுமே சொல்வதோடு அதற்க்கான வழியையும் சொல்கிறது.   அவற்றை குறித்து  நாம்இங்கு வசன ஆதாரங்களோடு சற்று ஆராயலாம் என்று கருதுகிறேன்.

 

 

பொதுவாக மரணம் என்பது ஒரு முடிவை குறிக்கிறது. வாழ்க்கையின் முடிவு தான் மரணம்  இரண்டாவது மரித்தவர்கள் மறைக்கப்படுகிறார்கள் அவர்களை மீண்டும் மாமிசநிலையில் உள்ள நம்மால்  காணமுடியாத ஒருநிலை ஏற்ப்படுகிறது

 

பிரசங்கி 9:5  மரித்தவர்கள் ஒன்றும் அறியார்கள்; இனி அவர்களுக்கு ஒரு பலனுமில்லை, அவர்கள் பேர் முதலாய் மறக்கப்பட்டிருக்கிறது.

எனவே மரணம் என்பதன் பொருள்  1. முடிவு  2. மறைக்கப்படுதல்

 

இந்த மரணம் இரண்டு வகைப்படும் என்று வேதாகமம் போதிக்கிறது   

 

 

 

 

உபாகமம் 34:5 அப்படியே கர்த்தரின் தாசனாகிய மோசே மோவாப் தேசமான அவ்விடத்திலே கர்த்தருடைய வார்த்தையின்படியே மரித்தான்.

யோபு 42:17 யோபு நெடுநாளிருந்து, பூரணவயதுள்ளவனாய் மரித்தான்.

ஆதியாகமம் 50:26 யோசேப்பு நூற்றுப்பத்து வயதுள்ளவனாய் மரித்தான்.

 

மேலே சொல்லப்பட்டுள்ள வசனங்கள் முதல் மரணமாகிய சரீர மரணத்தை குறிக்கின்றன. இன்று உலகில் நாம் பொதுவாக பார்க்கும் மரணங்கள் எல்லாமே சரீர மரணங்கள்தான் இம்மரணத்தை வென்றவர்கள் யாருமே கிடையாது. நமது ஆண்டவராகிய இயேசு மரித்து பின்னர் உயிர்த்துதான் மரணத்தை ஜெயித்து உயிர்த்தாரேயன்றி மரிக்காமல் இருக்கவில்லை.

 

இந்த சரீர மரணத்தை காணாமல் எடுத்துகொள்ளப்பட்ட எலியா மற்றும் ஏனோக்கு கூட நிச்சயம் பூமியில் திரும்பவும் வந்து மரித்தே ஆகவேண்டும் என்று நான் கருதுகிறேன். வருகிறவனாகிய எலியா இவன்தான் என்று இயேசு யோவானை குறித்து சொன்னபடியால் அவர்கள் இருவரில் ஒருவரான எலியா யோவானாக வந்து மரித்தார் என்று நம்பபடுகிறது. மேலும் வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 11:3 சொல்லும் இரண்டு சாட்சிகளில் ஒருவராக  ஏனோக்கு இருக்கலாம் எனவும் நம்பபடுகிறது.  ஒருவேளை இயேசுவின் ஜெயத்தால் அவர்களுக்கு மீண்டும் மரணம் இல்லாமல்கூட இருக்கலாம் அதுபற்றி எனக்கு போதிய வெளிச்சம் இல்லை. (எதற்குமே சில விதிவிலக்குகள் உண்டு,  இவர்களும் விதிவிலக்கானவர்கள். மேலும் தெரியாத காரியங்களைப்பற்றி விளக்கமளிக்க முயல்வது சரியான செயல் அல்ல)   

 

மற்றபடி உலகில் பிறந்த எல்லோருமே மரித்தே ஆகவேண்டும் என்றொரு கட்டாய நிலையில் இருப்பதை நாம் காண்கிறோம் அதைப்பற்றி  பவுலும் இவ்வாறு  எழுதுகிறார்.   

 

ரோமர் 7:24 நிர்ப்பந்தமான மனுஷன் நான்! இந்த மரணசரீரத்தினின்று யார் என்னை விடுதலையாக்குவார்?

எபிரெயர் 9:27 அன்றியும், ஒரேதரம் மரிப்பதும், பின்பு நியாயத்தீர்ப்படைவதும், மனுஷருக்கு நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறபடியே,

இப்படி நமது சரீரம் மரித்து நாம்  மறைந்து அல்லது அழிந்து வாழ்க்கை முடிந்து போவதுவே முதலாம் மரணம் எனப்படுகிறது. பெரியபெரிய பாஸ்டர்களில்  இருந்து பரதேசிகள்வரை எல்லோரும் மரித்துகொண்டுதான் இருக்கிறார்கள், பரிசுத்தவான் மற்றும் அப்போஸ்தலர்கள்கூட மரித்துவிடார்கள். இப்படி,  சரீரம் மரித்து ஒருவர் மறைந்து  அல்லது அழிந்து வாழ்க்கை முடிந்து போவதுவே முதலாம் மரணம் எனப்படுகிறது. இம்மரணம் இயேசு மரித்து உயிர்த்தபின்னும் இன்னும் இந்த உலகில் சம்பவித்து ண்டுதான் இருக்கிறது.   

 

ஆதாமின் மீருதலால்தான் எல்லோரையும் இந்த மரணம் ஆட்கொண்டது என்று வேதம் நமக்கு போதிக்கிறது. மரணம் என்றால் என்னவென்றே அறியாமல் வாழ்ந்த தாம் தேவன் விலக்கிய கனியை புசித்தபோது மரணமடைய நேரிட்டது அவனுடைய மீறுதலால் வந்தமரணம், அவனுடைய  வித்தால் உருவான எல்லோரையும் தானாகவே ஆட்கொண்டது.  ஒரு அடிமைக்கு பிறந்த மகன் எப்படி தானாகவே ஒரு அடிமையாகிவிடுகிரானோ அதுபோல் இவ்வாறு ஆனது!

 

ரோமர் 5:14 அப்படியிருந்தும், மரணமானது ஆதாம்முதல் மோசேவரைக்கும், ஆதாமின் மீறுதலுக்கொப்பாய்ப் பாவஞ்செய்யாதவர்களையும் ஆண்டுகொண்டது

 

ரோமர் 5:21 ஆதலால் பாவம் மரணத்துக்கு ஏதுவாக ஆண்டுகொண்டதுபோல

ஆனால் இந்த முதல் மரணத்தோடு எல்லாம் முடிந்துவிடபோவது இல்லை. இவ்வாறு மறைக்கப்பட்ட அல்லது  சரீரத்தில் மரித்த எல்லோருக்குமே ஒருநாள் உயிர்தெழுதல் உண்டு.