இறைவன்

ஒருவர் நல்ல விசுவாசத்துடன் தேவனோடு வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கிறார் அவர்க்கு ஒரு எண்ணம் தோன்றுகிறது.

நமக்கு ஒரு நல்ல வேலை இருந்தாய் இன்னும் அநேகருக்கு உதவலாமே என்று எனவே அவர் ஒரு நல்ல வேலைக்காக தினமும் ஜெபிக்கிறார்.
கர்த்தர் பொறுமையாய் இருக்கிறார் ஆனால் அவரோ தொடர்ந்து விடாமல் கேட்டுகொண்டே இருந்தபடியால் அவர் விரும்பின படியே ஒருவேலையை கர்த்தரும் கொடுக்கிறார்.

கொஞ்ச நாளைக்கு பிறகு தன் கையில் பணம் வந்ததும் அதை எப்படி பெருக்குவது அதை எப்படி கையாளுவது என்று எண்ணி பல்வேறு திட்டத்தில் அதை பயன்படுத்துகிறார். இப்போதோ நிறைய வேலையின் நிமித்தமாக தன்னுடைய விசுவாசம் குறைந்து கொண்டே வருகிறது என்பதயும் மறந்து வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கிறார்.

கையில் நிறைய பணம் உள்ளதால் அனேக தீமையான காரியங்களில் இடுபடுவதருக்கு பணமே காரணமாகிறது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தேவனை விட்டு பின்வாங்கி முழுவதுமாக அவரை மறந்து விருப்பம்போல் வாழ ஆரம்பித்துவிட்டார்.

ஒரு நாள் மரித்து தேவனுக்கு முன்பாக நிற்கும்போது ஏன் இப்படி மாறிபோனாய் என்று தேவன் கேட்டதற்கு ஆண்டவரே நீர் எனக்கு ஒரு வேலையை கொடுத்தீர் அதினால் எனக்கு நிறைய பணம் கிடைத்தது அந்த பணமே நான் தீமையில் இடுபடுவதற்கு காரணமாயிற்று என்று கூறினார்.

தேவன் அந்த முட்டாளை நோக்கி மகனே நீ விரும்புகிறபடி நான் உனக்கு கொடுத்தல் நீ இப்படி போய் விடுவாய் என்று எண்ணித்தான் நான் அமைதியாக இருந்தேன்.

ஆனால் நீயோ விடாபிடியாக மற்றவர்களுக்கு நன்மை செய்யவே கேட்கிறேன். என்று சொல்லி பெற்று கொண்டாய் நீ சொன்னபடி செய்யாமல் உன் விருப்பம்போல் நடந்து கொண்டு இப்போது என்மீதே பழியை போடுகிறாரே என்று சொல்லி தக்க தண்டனையை கொடுத்தார்.

இது என் சிந்தனையில் தோன்றிய ஒரு சிறிய சம்பவம்.

நாம் ஒவ்வொன்றையும் கேட்டு பெற்றுக்கொண்ட விதம் தேவனுக்கு நன்றாய் தெரியும் அதின்படி நடக்காமல் இருந்துவிட்டு கடைசியில் அவரால்தான் இப்படி ஆயிற்று அல்லது இவரால்தான் இப்படி ஆயிற்று என்று சொல்வோமாகில் நாம் கட்டாயம் கணக்கு ஒப்புவிக்கவேண்டும் சர்வவல்ல தேவனிடம்...!