இறைவன்

நாங்கள் ஒரு 30 அல்லது 40 நபர்கள் வருவோம் நீங்கள் எங்களுக்கு உணவு தயார் செய்து விடுங்கள் என்று கூறினார்

ஆனால் உண்மையாகவே அவருக்கு 5 நபர்கள் மட்டுமே இருந்தார்கள் (என்னையும் சேர்த்து )

 

அந்த நாள் வர நாங்கள் அந்த சகோதரன்  வீட்டு ஜெப கூட்டத்திற்கு சென்றோம்

நாங்கள் மொத்தம் மூன்று நபர்கள் தான் சென்றோம்

ஜெபம் முடிந்த பிறகு அவர்கள்  உணவு பரிமாறின போது  போதகரே 30 நபர்கள் வருவோம் என்று சொன்னீர்கள்  ஆனால் மூன்று பேர் மட்டும் தான் வந்து இருக்கின்றீர்கள் என்று கேட்டார்கள் அதற்க்கு போதகர் எல்லோருக்கும் வேலை இருந்ததால் வர முடிய வில்லை என்று கூறினார் அதற்க்கு அவர்கள் நீங்கள் 40 நபர்கள் வருவோம் என்று கூறியதால் நாற்பது  பேருக்கு  தேவையான உணவை சமைத்தேன் என்று கூறி பரவா இல்லை என்று சொன்னார்கள் ஆனால் எனக்கோ மனதில் ஒரே கவலை ஏழை குடும்பம் இப்படி அதிகமாய் பணம் கொடுத்து செய்திருக்கிறார்களே என்று அந்த கவலை எனக்கு மிகவும் அதிகமாய் இருந்து

ஆவியானவர் என் இதயத்தை பிழிந்தார அல்லது அந்த கவலை என்னை பிளிந்ததா எனக்கு தெரிய வில்லை (போதகர்மேல் கோவமாய் இருந்தேன்  ) அந்த நேரத்தில் அவரும் மனம் வருந்தினார்

 இதை ஏன் நான் சொல்கின்றேன் என்றால் அந்த போதகருக்கு இது ஒரு பழக்கமாய் இருந்தது

ஒரு வீட்டில் ஜெப கூட்டம் வைக்க வேண்டும் என்றால் இத்தனை   நபர் வருவோம் உணவு தயார் செய்து விடுங்கள் என்று கூறி விடுவார்

போதகர்களை குறை கூற வில்லை இந்த தளத்தை போதகர்கள் பார்வை இடும் போது அவர்களுக்குள் இப்படி பட்ட சுபாவம் தெரியாமல் செயல்  பட்டு கொண்டு இறுக்கலாம்  அதினால் அவர்கள் உணரலாம் என்றே இதை எழுதிகின்றேன்

 

போதகர் : விசுவாசியின் கஷ்டங்களை அறிந்தவனாய் இருக்க வேண்டும்

போதகர் : விசுவாசியின் மீது அளவு கடந்த அன்பு வைத்து இருக்க வேண்டும்

                      அவர்களுக்கு ஒரு சிறு கஷ்டம் என்றால் இவர் இருதயம் துடிக்க    வேண்டும் தேவனிடத்தில் புலம்ப வேண்டும்