இறைவன்

JOHN12 wrote:

---

நல்ல கேள்வி சகோதரரே..

நம் கர்த்தர் இரக்கத்தின் தேவன் தான்..அதேவேளையில் அவர் பாவத்தை பார்க்காத சுத்த கண்ணன்.பட்சிக்கிற அக்கினியாகவும்,எரிச்சலின் தேவனாகவும் இருக்கிறார்.

அவர் நீதிஉள்ள நியாதிபதி...

 

இருளானது அவரிடம் எள்ளளவும் இல்லை.. இதுவே அவரின் மேற்கூறிய நியாய தீர்ப்பிற்கு காரணம்
 

---

சகோதரர் அவர்களே தாங்கள் சுலமபாமாக  பதில் சொல்லிவிட்டீர்கள் ஆனால் நான் என்னை பொறுத்தவரை இந்த பதிலில் முழுமை இல்லை  சற்று யதார்த்தமாக நாம் சிந்திக்கவேண்டும் என்று கருதுகிறேன்

சகோ.சந்தோஷ் அவர்களே!!

நடைமுறை வாழ்க்கையில் பொல்லாத மனிதர்களாகிய நாமே நம்மை சார்ந்த நம்மவர்களிடத்து இவ்வளவு பொறுமையாய் இருக்கிறோமே,கர்த்தர் துன்மார்க்கரை நித்திய அக்கினியில் எவ்வாறு தள்ள முடியும்என்பது தங்களின் கேள்வி .எனக்கு தெரிந்ததை பகிர்கிறேன் சகோதரே..

சகோதரர்  ரோமர் 9ஆம் அதிகாரத்தை தியானித்து பாருங்கள்..அதில் பின்வருமாறு உள்ளது..

ரோமர்
9 அதிகாரம்..

15. அவர் மோசேயை நோக்கி: எவன்மேல் இரக்கமாயிருக்கச் சித்தமாயிருப்பேனோ அவன்மேல் இரக்கமாயிருப்பேன், எவன்மேல் உருக்கமாயிருக்கச் சித்தமாயிருப்பேனோ அவன்மேல் உருக்கமாயிருப்பேன் என்றார்.

18. ஆதலால் எவன்மேல் இரக்கமாயிருக்கச் சித்தமாயிருக்கிறாரோ அவன்மேல் இரக்கமாயிருக்கிறார், எவனைக் கடினப்படுத்தச் சித்தமாயிருக்கிறாரோ அவனைக் கடினப்படுத்துகிறார்.

19. இப்படியானால், அவர் இன்னும் ஏன் குற்றம்பிடிக்கிறார்? அவர் சித்தத்திற்கு எதிர்த்துநிற்பவன் யார்? என்று என்னுடனே சொல்லுவாய்.

20. அப்படியானால், மனுஷனே, தேவனோடு எதிர்த்துத் தர்க்கிக்கிற நீ யார்? உருவாக்கப்பட்ட வஸ்து உருவாக்கினவனை நோக்கி: நீ என்னை ஏன் இப்படி உண்டாக்கினாயென்று சொல்லலாமா?

21. மிதியிட்ட ஒரே களிமண்ணினாலே குயவன் ஒரு பாத்திரத்தைக் கனமான காரியத்துக்கும், ஒரு பாத்திரத்தைக் கனவீனமான காரியத்துக்கும் பண்ணுகிறதற்கு மண்ணின்மேல் அவனுக்கு அதிகாரம் இல்லையோ?

22. தேவன் தமது கோபத்தைக் காண்பிக்கவும், தமது வல்லமையைத் தெரிவிக்கவும்,

23. தாம் மகிமைக்காக எத்தனமாக்கின கிருபாபாத்திரங்கள்மேல் தம்முடைய மகிமையின் ஐசுவரியத்தைத் தெரியப்படுத்தவும் சித்தமாய், அழிவுக்கு எத்தனமாக்கப்பட்ட கோபாக்கினைப் பாத்திரங்கள்மேல் மிகவும் நீடிய சாந்தத்தோடே பொறுமையாயிருந்தாரானால் உனக்கென்ன?

இறுதி வசனத்தில் குறிபிட்டபடி பார்த்தால்., கர்த்தர் நம்மை உருவாகும் முன்பான தெரிந்தேடுபின் படியே,தேவன் நம்மை தமது மகிமையின் ஐஸ்வர்யத்தை தெரியப்படுத்தும்   பாத்திரங்களாகவும்,அழிவுக்கு எத்தனமான கோபாக்கினையின் பாத்திரங்களாகவும்  நம்மை படைத்துள்ளார் என்பது தெளிவாகிறது...

அவர் பார்வோனை படைத்த நோக்கமும் இந்த அதிகாரத்திலே பின்வருமாறு சொல்லப்பட்டுள்ளது..

17. மேலும் என்னுடைய வல்லமையை உன்னிடத்தில் காண்பிக்கும்படியாகவும், என்னுடைய நாமம் பூமியில் எங்கும் பிரஸ்தாபமாகும்படியாகவும், உன்னை நிலைநிறுத்தினேன் என்று பார்வோனுடனே சொன்னதாக வேதத்தில் சொல்லியிருக்கிறது.

மேலும்.,
23. தாம் மகிமைக்காக எத்தனமாக்கின கிருபாபாத்திரங்கள்மேல் தம்முடைய மகிமையின் ஐசுவரியத்தைத் தெரியப்படுத்தவும் சித்தமாய், அழிவுக்கு எத்தனமாக்கப்பட்ட கோபாக்கினைப் பாத்திரங்கள்மேல் மிகவும் நீடிய சாந்தத்தோடே பொறுமையாயிருந்தாரானால் உனக்கென்ன?

என வேதம் நாம்மை அன்னியராக்கி கேள்வி பாணியில் விளிப்பதால்.,கேள்வி கேட்க துணியாமல் கர்த்தர் தமது தெரிந்தேடுப்பின் படியேயும்,அவ்வாறு அல்லாமலும் கூட நம்மை குயவன் போல வணைய வல்லவர் என அறிந்து நாம் அமைதியாய் இருபதே நல்லது..

தேவன் மிகவும் நீடிய பொறுமையாய் அழிவின் பாத்திரங்களின் மேல் பொறுமையாய் இருக்கிறார்..(எப்படி தானியங்கள் முதிரும் வரை களைகளைஅனுமதிகிராரோ அவ்வாறு) ஆனால் ரத்த சாட்சிகளின் எண்ணிக்கை நிறைவேறின பின்பும்,அனுதினமும் தேவன் முன் ஏறடுக்கபடும் தூபவர்கமான பரிசுத்தவான்களின் ஜெபத்தை கேட்டும்,நிர்ணயித்த நாள் நெருங்குகிறதை கண்டும் நம் தேவன் நித்திரை தெளிந்தவரை போல் விழித்து உலகத்தை தாமுடைய ஆலயத்தின் நிமித்தமும்,பரிசுத்தவான்களின் நிமித்தமும்,நமது அக்கிரமங்களின் நிமித்தமும் பழி வாங்கி,சத்ருவை வானத்தில் இருந்து அனுப்பி பட்சித்து ஒரு காண நேரத்திலே அழித்து  நியாயதீர்பின் சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்து  துன்மார்கர்களை(பதர்களை) தனியேவுன்,நீதிமான்களாகிய பரிசுதவாங்களையும் தனியே பிரித்து நித்திய நிந்தையும்,ஜீவ கிரீடத்தையும் அருளுவார்..

மற்றொரு உதாரணமாக.,

புடமிட்ட பின் சுத்த தங்கம் மீறும்,.தங்கமும்,பதரும் புடமிடுதல் முடியும் வரை புடமிடும் களத்தில் இருக்கும்.தங்கத்தை  கனத்துக்குரிய பாத்திரம்மாய் தேவன் தெரிந்தெடுத்த பரிசுத்தவான்களுக்கும்,பதரை நித்திய அழிவின் பாத்திரங்கலாக தேவன் முன்குறித்த துன்மார்கனையும் ஒப்புமை கொள்ளலாம்.பதரான துன்மார்கனால் பரலோகத்தை அலங்கரிக்க முடியாது..அவனிடத்தில் தேவமகிமை இல்லையே..

ஆக நான் வலியுறுத்தும் கருத்து என்னவெனில் அன்பு தணிந்த பின் முடிவு வரும்.,தெரிந்துகொள்ளபட்டவர்களின் நிமித்தமும்.,தெரிந்துகொள்ளபடாதவர் என நாம் கருதுபவரிடதும் கூட தேவன் நியாயதீர்பின் காலம் வரை தயவாய் இருக்க முடியும்,.

பாவம் பூரணபட்ட பின்.,துன்மார்க்கனை அக்கினி கடலில் தள்ளும் போது தேவன் வருதபடமாட்டார்.கழிவை நம் உடலின் ஒரு பாகம் என நாமும் கருதுகிரதில்லையே அதை போல..

(கிடைத்த நேரத்தில் முடிந்தவரை சுருக்கி பதில் தந்துள்ளேன் எழுத்து பிழைகள் இருந்தால் மன்னிக்கவும்)

-----------------------------------------------------------------------

 மெய்யான நீதியிலும் பரிசுத்தத்திலும் தேவனுடைய சாயலாக சிருஷ்டிக்கப்பட்ட புதிய மனுஷனைத் தரித்துக்கொள்ளுங்கள்.எபேசியர் 4:24

JOHN12 wrote:

---

 பாவம் பூரணபட்ட பின்.,துன்மார்க்கனை அக்கினி கடலில் தள்ளும் போது தேவன் வருதபடமாட்டார்.கழிவை நம் உடலின் ஒரு பாகம் என நாமும் கருதுகிரதில்லையே அதை போல..

 

---

மனிதர்களுக்குள்ளேயே கழிவு என்றொரு  கூட்டம்  இருப்பது போலவும் அதை இறைவன் கழித்து  விடுவார்  என்பது போலவும் சொல்கிறீர்கள். ஆனால் ஒருவரும் கெட்டுபோகாமல் மீடபடைய வேண்டும் என்று காத்திருப்பதாக விவிலியம் சொல்கிறதே  இதன் பொருள் என்ன?

II பேதுரு 3:9   ஒருவரும் கெட்டுப்போகாமல் எல்லாரும் மனந்திரும்பவேண்டுமென்று விரும்பி, 

தங்கள் கருத்தில் இன்னும் அனேக கேள்வி எழும்புகிறது. முதலில் இந்த கேள்விக்கு பதில் தாருங்கள் பின்னர் தொடரலாம்.

JOHN12 wrote:

---

இவ்வசனத்தில் கர்த்தரின் நீடிய பொறுமையை பற்றி எழுதப்பட்டுள்ளது. 

---

சகோதரரே இறைவனின் பொறுமையை குறித்து சொல்லபட்டுள்ள அதே வசனத்தில்"எல்லாரும் மனந்திரும்ப வேண்டுமென்று  விரும்பி"  என்ற வார்த்தை இறைவனின் மன விருப்பத்தை நமக்கு தெரிவிக்கவில்லையா?  இரண்டு பாயண்டுகளையும் சேர்த்துதானே நாம் ஆராய வேண்டும்?

தேவனின் விருப்பம் நடக்காமல் போகுமா? அவ்வாறு தேவன்விரும்பியது நடக்காமல் போனால் அவர் அதைக்குறித்து கவலைப்பட மாட்டாரா?  

உலகபிரகாரமான நீதிபதிகள்,. ஒருவனுக்கு மரணத்தை முன் குறிக்கும் போது சட்டத்தை ஆராய்ந்து அதன் படியான தீர்ப்பாக மரணத்தை எழுதக்கூடும்..ஆனால் எந்தநீதிபதியும் தீர்ப்பு எழுதும் முன் மரணத்தை ருசித்ததில்லை.

மரணவேதனையையும்,மரணத்தை பற்றியும் அறியாதவர்கள் தான் உலகபிரகாரமான நீதிபதிகள்..இவர்கள் குறைவுள்ள நீதிபதிகள்.தங்களின் தீர்ப்பு எவ்வாறானது என்று அறியாதவர்கள்..

சரீரமரணத்தை உறக்கத்துடன் ஒப்பிடும் நம் தேவன், சாகவே சாவாய் என ஆதாம்,ஏவாளை சபித்திருக்கும் போது அவர் மரணத்தில் பிரவேசிதிருக்கவில்லை..

அவ்வாறு தேவனின் சாபம் ஆதிபெற்றோருக்கு கொடுக்கப்படும்போது,தேவன் தம்மையும் மரணத்தை ருசிபார்கும்படி அப்போதே முன்குறித்தார்..ஆகவே நித்திய மரணத்தை நியமிக்கும் முன்  தேவன் தம் ஆள் தத்துவத்தையும் மரணத்திற்கு முன்குறித்தார்..அதனால் தான்  தேவதீர்ப்பு குறைவற்றது..அவர் நீதியின் சூரியன் என வேதமும் கூறுகிறது..

மரணத்தை ருசிபார்த்த பின்னாக நமக்கு நியாயத்தீர்ப்பு எழுத நியாயாசனத்தில் அமரும்படிக்கு பிதாவானவர் குமாரனுக்கு சகலதையும் கீழ்படுத்தினார்..

குமாரன் கூறபோகிற அவரது வசனத்தின் அடிப்படியிலான தீர்ப்பு அதனால் தான் குறைவற்றிருக்கும்..நாமை போன்ற பாடு நிறைந்த வாழ்க்கையையும் அவர் கடந்து சென்றாரே!!!

(இது என்னுடைய தியானத்தின் போது தேவன் மரித்த காரணங்களில் ஒன்றாக எனக்கு ரட்சிப்பின் திட்டத்தை குறித்து அறிகிற அறிவிற்காக வெளிபடுத்தப்பட்ட காரியம்..)