இறைவன்

அப்படியானால் என் வாழ்க்கை துன்பமாக உள்ளதே நான் என்ன செய்ய வேண்டும் என கேட்டால் அதற்க்கும் இயேசுவே பதிலாகிறார்.

அனைவரின் பாவங்களையும் தன் மேல் சுமக்கும் சுமை தாங்காமல் கெத்சமனே தோட்டத்தில் மிகவும் பாடுபட்டு அந்த விதி நீங்கும்படி ஜெபிக்கிறார். ஆனால் பிதாவோ அந்த விதி நீங்காது எனவும் அதை தாங்கும்படி பெலனளிப்பேன் எனவும் அவரை தேற்றுகிறார்.

மாற்கு 14.33. பேதுருவையும் யாக்கோபையும் யோவானையும் தம்மோடே கூட்டிக்கொண்டுபோய், திகிலடையவும், மிகவும் வியாகுலப்படவும் தொடங்கினார்.
34. அப்பொழுது, அவர்: என் ஆத்துமா மரணத்துக்கேதுவான துக்கங்கொண்டிருக்கிறது. நீங்கள் இங்கே தங்கி, விழித்திருங்கள் என்று சொல்லி

மத்தேயு 26.39. சற்று அப்புறம்போய், முகங்குப்புற விழுந்து: என் பிதாவே, இந்தப்பாத்திரம் என்னைவிட்டு நீங்கக்கூடுமானால் நீங்கும்படிசெய்யும்; ஆகிலும் என் சித்தத்தின்படியல்ல, உம்முடைய சித்தத்தின்படியே ஆகக்கடவது என்று ஜெபம்பண்ணினார்.

லூக்கா 22.43. அப்பொழுது வானத்திலிருந்து ஒரு தூதன் தோன்றி, அவரைப் பலப்படுத்தினான்

மத்தேயு 26.42. அவர் மறுபடியும் இரண்டாந்தரம் போய்: என் பிதாவே, இந்தப் பாத்திரத்தில் நான் பானம்பண்ணினாலொழிய இது என்னை விட்டு நீங்கக்கூடாதாகில், உம்முடைய சித்தத்தின்படி ஆகக்கடவது என்று ஜெபம்பண்ணினார்.
44. அவர் மறுபடியும் அவர்களைவிட்டுப் போய், மூன்றாந்தரமும் அந்த வார்த்தைகளையே சொல்லி ஜெபம்பண்ணினார்.
45. பின்பு அவர் தம்முடைய சீஷர்களிடத்தில் வந்து: இனி நித்திரைபண்ணி இளைப்பாறுங்கள்; இதோ, மனுஷகுமாரன் பாவிகளுடைய கைகளில் ஒப்புக்கொடுக்கப்படுகிற வேளைவந்தது.

சிலருடைய வாழ்க்கையில் பிரச்சனைகள் வரும் போது, அது அனுபவிக்கபட வேண்டிய விதியாக இருக்கும் போது தேவன் அந்த பிரச்சனை பற்றி ஒன்றுமே பேசுவதில்லை. அந்த ஜெபத்திற்க்கு பதில் கொடுத்து அற்புதம் செய்வதில்லை அல்லது இந்த பிரச்சனை தீராது என்று சொல்லவும் அவர் விருப்பப்படுவதில்லை. ஏனெனில் அவ்வாறு சொல்வது அவர்களை சபிப்பதற்க்கு சம்மானதாகும். ஆனால் கர்த்தர் எந்த முடிவு கொடுத்தாலும் அதை ஏற்றுக் கொள்வேன் என கர்த்தரின் சித்தத்திற்க்கு ஒப்புக் கொடுத்து ஜெபிக்கும் போது (இயேசுவைப் போல) தேவன் சில சமயம் அந்த பிரச்சனையை குறித்த தன் சித்தத்தை வெளிப்படுத்தி அந்த மனிதனை பலப்படுத்துகிறார்.இங்கே இயேசு முதல் தடவை ஜெபித்த பிறகு தன் விதி நீங்காது என்ற கர்த்தரின் சித்தத்தை அறிந்து கொள்ளுகிறார். பிறகு அந்த முடிவை தாங்க தனக்கு பலன் தர வேண்டி மேலும் இரு முறை வேண்டிக் கொள்ளுகிறார்.

அதன் பிறகு அந்த விதியை கடவுளின் மேல் கொண்ட அன்பால் ஏற்றுக் கொண்டு அந்த காரியம் நிறைவேற முழு மனதோடு ஒப்புக் கொடுக்கிறார். என் பிதா எனக்கு கொடுத்த பாத்திரத்தில் நான் பானம் பண்ணாதிருப்பேனோ? என அந்த பாத்திரத்தில் பானம் பண்ண மிகுந்த விருப்பமுடையவராய் கேட்கிறார்.

யோவான் 18.11. அப்பொழுது இயேசு பேதுருவை நோக்கி: உன் பட்டயத்தை உறையிலேபோடு; பிதா எனக்குக் கொடுத்த பாத்திரத்தில் நான் பானம்பண்ணாதிருப்பேனோ என்றார்.

பிதாவாகிய தேவன் இயேசுவுக்கு கொடுத்தது விஷம் என்னும் பானமாகும். (உண்மையில் இவரே விஷத்தை உண்ட நீலகண்டன். அதன் பலனாக என்றும் வாழ வைக்கும் அமிர்தத்தை பெற்றிருக்கிறோம்) தேவன் தந்த இந்த பிரசாதத்தை தேவனை போலவே பாவித்து மன்ம் முழுதும் மகிழ்ச்சியினால் நிறைந்து அன்போடு பானம் பண்ணுகிறார். நம்முடைய இந்த வாழ்க்கை என்பது தேவன் நமக்கு தந்த பிரசாதமாகும். இயேசுவை போலவே அது விஷமாக இருந்தாலும், அமிர்தமாக இருந்தாலும் தேவ விதியை தேவனை போலவே பாவித்து ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.

தேவ விதி கட்டாயம் அனுபவித்தே ஆக வேண்டும் ஆதலால் அதற்காக எதற்க்கு துன்பப்பட்டு மேலும் துன்பத்தை அடைய வேண்டும் அதற்க்கு ஒப்புக் கொடுத்து விடுவோம் என நினைக்கின்றனர். இது மிக சிறந்த ஞானமாகும்,

ஆனால் இந்த ஞானத்தினால் அல்ல தன் தந்தையின் மேல் கொண்ட அன்பால், அவர் சொன்னதால் இயேசு தம்மை முழுவதும் ஒப்புக் கொடுக்கிறார்.

எல்லா மனிதர்களின் வாழ்க்கையும் காலம் என்னும் நதியில் சென்று இறப்பு என்னும் கடலில் கலப்பதற்க்கு சமமாய் இருக்கிறது. ஒரு சிலர் எல்லா வசதியும் நிறைந்த கப்பலில் செல்கின்றனர். சிலர் சிறு படகில் செல்கின்றனர். சிலர் கட்டுமரத்தில், சிலர் பாய்மரக் கப்பலில், சிலர் பரிசலில் செல்லுகின்றனர். சிலர் நீந்திக் கொண்டு செல்கின்றனர். சிலர் தத்தளித்து சென்று கொண்டிருக்கின்றனர்.

சிலர் வேகமாக சென்று கொண்டிருக்கின்றனர். சிலர் மெதுவாக செல்லுகின்றனர்.

மேற் சொன்னவர்களில் சிலர் குறிப்பிட்ட காலகட்டங்களில் இடம் மாறுவதும் உண்டு.

கப்பலில் செல்பவன் கடலில் விழுந்து தத்தளிப்பதும், தத்தளிப்பவன் கப்பலில் ஏறுவதும் உண்டு.

கடலில் விழுந்து தத்தளிப்பது வாழ்க்கை என்று ஆன பிறகு எப்படியும் கடலில் சென்று சேர்வது உறுதி எதற்காக உடலை / உயிரை வருத்தி கொள்ள வேண்டும் என்று நீரோட்டத்திற்க்கு ஒப்புக் கொடுத்து அமைதியாக செல்லுவது சிறந்த ஞானமாகும்.

அதை விட சிறந்தது இது என் தேவன் எனக்கு கொடுத்தது என்று மனம் முழுவதும் அந்த சூழ்னிலையை ஏற்றுக் கொண்டு தேவ அன்போடு, தேவனுக்கு நன்றி சொல்லும் இதயத்துடன் பயணம் செய்வதே.

இன்று அறிவியலும் தேவ விதி என்ற வார்த்தையை உறுதி செய்கிறது. மனிதர்களின் வாழ்க்கை பற்றின இரகசியங்கள் (அவர்களின் நோய்கள், உணர்வுகள் முதலியன) அவர்கள் ஜீன்களில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன என்று கண்டுள்ளனர்.

பவுலின் முள் :

2.கொரிந்தியர் 7. அன்றியும், எனக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்டவைகளுக்குரிய மேன்மையினிமித்தம் நான் என்னை உயர்த்தாதபடிக்கு, என் மாம்சத்திலே ஒரு முள் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது; என்னை நான் உயர்த்தாதபடிக்கு, அது என்னைக் குட்டும் சாத்தானுடைய தூதனாயிருக்கிறது
8. அது என்னைவிட்டு நீங்கும்படிக்கு நான் மூன்றுதரம் கர்த்தரிடத்தில் வேண்டிக்கொண்டேன்.
9. அதற்கு அவர்: என் கிருபை உனக்குப்போதும்; பலவீனத்திலே என் பலம் பூரணமாய் விளங்கும் என்றார். ஆகையால், கிறிஸ்துவின் வல்லமை என்மேல் தங்கும்படி, என் பலவீனங்களைக்குறித்து நான் மிகவும் சந்தோஷமாய் மேன்மைபாராட்டுவேன்
10. அந்தப்படி நான் பலவீனனாயிருக்கும்போதே பலமுள்ளவனாயிருக்கிறேன்; ஆகையால் கிறிஸ்துவினிமித்தம் எனக்குவரும் பலவீனங்களிலும், நிந்தைகளிலும், நெருக்கங்களிலும், துன்பங்களிலும், இடுக்கண்களிலும் நான் பிரியப்படுகிறேன்.

இங்கே பவுலும் தன் மேல் தேவன் சுமத்தின துன்பத்தை முழு மனதோடு, மகிழ்ச்சியோடுஏற்றுக் கொண்டு தன் வாழ்வில் தொடர்ந்து செல்கிறான்.

பவுலின் மூலமாய் அனேகரின் விதியை மாற்றின தேவன், அனேகருக்கு அற்புத சுகம் தந்த தேவன் பவுலினுடைய பலவீனத்தை சரி செய்ய சித்தமில்லாமல் அதை அவன் அனுபவிக்க வேண்டும் என்று அவன் வாழ்க்கையில் தன் சித்தத்தை, விதியை வெளிப்படுத்துகிறார்.அனேகருக்கு சுகம் தரும் தேவ மனிதர்கள் எதனால் தங்கள் வாழ்க்கையில் துன்பப்படுகின்றனர் என்று சிலர் கேட்கின்றனர். இதற்கு மேற்கண்ட விளக்கமே பதிலாகும்.

இந்த தேவ விதி எந்த அடிப்படையில் செயல்படுகிறது? ஏன் தேவன் ஜெபித்தாலும் சில வேளகளில் பதிலளிப்பதில்லை? அவரை தடுக்கும காரணிதான் என்ன? என்பதை பற்றி ஆராய்வோம்

இந்த உலகத்தில் ஒவ்வொன்றும் மற்றொன்றோடு தொடர்புடையதாக இருக்கிறது. வானம் இல்லாவிட்டால் சூரியன் இல்லை. சூரியன் இல்லாவிட்டால் மரங்கள் இல்லை. மரங்கள் இல்லாவிட்டால் மனிதன் இல்லை. வானம் இல்லாவிடில் பூமி இல்லை. நம் முன்னோர் இல்லாவிடில் நாம் இல்லை. நாம் இல்லாவிட்டால் பின் வரும் சந்ததி இல்லை. உதாரணமாக என்னை எடுத்து கொண்டால் நான் மிக நீளமான தொடர்ந்து வரும் சங்கிலியின் ஒரு பகுதியே. எனக்கு பிறகும் இந்த சங்கிலி தொடரலாம். இந்த உலகில் உள்ள காற்றின் அளவு, நீரின் அளவு மாறுவதில்லை என கண்டுபிடித்துள்ளனர். நான் இப்போது சுவாசிக்கும் காற்று பல ஆயிரகணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன் இயேசுவோ, புத்தரோ, முகம்மதுவோ, அல்லது அலெக்ஸாண்டரோ சுவாசித்த காற்றாக இருக்கலாம். நீரும் இப்படியே மற்றவர்கள் பயன்படுத்திய நீராக இருக்கலாம். ஒரு இடத்தில் பட்டாம்பூச்சி பறப்பதற்க்கும் இன்னோரு இடத்தில் புயல் உருவாவதற்க்கும் தொடர்பு இருப்பதாக சொல்லுகின்றனர். இன்று நான் குடிக்கும் இளனீர் இருபது வருடங்களுக்கு முன் முகம் தெரியாத ஒருவர் வைத்த மரத்தின் ப்லனே. நாம் போகும் ரோடு பல்வேறு உழைப்பவர்களின் வியர்வையால் வந்ததாகும்.

அமெரிக்காவில் ஒரு பிரச்சனை என்றால் உலகம் முழுவதும் பிரச்சனைகுள்ளாகி விடுகிறது.

வானமும், பூமியும், இயற்கையும், மனிதர்களும், முற்காலமும், பிற்காலமும் கண்ணுக்கு தெரியாத ஒரு வலைபின்னாலால் இணைக்கப்பட்டுள்ளன. ஒரு இடம் பிரச்சனையானால் இன்னொரு இடம் அதனால் பாதிக்கப்படுகிறது. ஒரு இடத்தில் அழுத்தம் (காற்றோ, நீரோ)அதிகமாகும் போது, எந்த இடம் பலவீனமாக இருக்கிறதோ அந்த இடம் உடைபடுவதை நம் அனுபவத்தில் உணரலாம்.

கடவுள் எனக்கு அற்புதம் செய்தார் என்ற நல்ல விஷயத்தை அழுது கொண்டு சொல்லும் சாட்சியை நாம் கேட்டிருக்கலாம். நம் வாழ்வில் முடியாது என்று வ்ந்த காரியத்தை தேவன் அற்புதமாக இடைபட்டு மாற்றியதை வியப்புடன் சொல்வதை கேட்கலாம். ஆனால் அவர்களுக்கு தெரியாதது இந்த அற்புதம் என்பது அவர்கள் நினைப்பதை விடவும் பெரிய காரியம் என்று. அது எப்படியெனில்

ஒருவர் தன் 80 வது வயதில் இறக்க வேண்டும் என்ற விதி உள்ளவர். ஆனால் தேவன் அந்த விதியை அவர் 85 வது வயதில் இறக்க வேண்டும் என்று மாற்றுகிறார் என வைத்து கொள்வோம். எல்லா நிகழ்வும் ஒன்றொடொன்று தொடர்பு உடையது ஆகையால் தேவன் அந்த புதிய விதியின்படி உலகத்தில் உள்ள அனவரின் விதியையும் மாற்ற வேண்டும். ஏனெனில் இந்த 5 வருடத்தில் அவர் ஒரு மரம் நடலாம் அல்லது மரம் வெட்டலாம் அதனால் மழை அளவோ அல்லது காற்றின் அளவோ மாறலாம். அது இந்த உலக மொத்தத்தையும் பாதிக்க கூடும். இதற்கேற்றார் போல் உலகில் உள்ள அனைவரின் விதியையும் மாற்ற வேண்டும். இது பஸ்ஸின் கடைசி சீட் நிரம்பியிருக்க நடுவில் சென்று அமர்வதை போன்றது. ஒருவருக்காக அனவரும் நகர வேண்டும்.

இது நம்புவதற்க்கு கடினமாக இருக்கலாம் ஆனால் இந்த கடினமான காரியத்தையும் இயேசுவுக்குள் வந்தவ்ர்களுக்காக ஓரளவுக்கு அவர் செய்கிறார். இதிலிருந்து அற்புதம் என்றால் எவ்வளவு பெரிய காரியம் என்பதையும், ஏன் அவர் அற்புதத்தை எப்போதும் செய்வதில்லை என்றும் அறிய முடியும்.

லூக்கா 13.1. பிலாத்து சில கலிலேயருடைய இரத்தத்தை அவர்களுடைய பலிகளோடே கலந்திருந்தான்; அந்த வேளையிலே அங்கே இருந்தவர்களில் சிலர் அந்தச்செய்தியை அவருக்கு அறிவித்தார்கள்.
2. இயேசு அவர்களுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: அந்தக் கலிலேயருக்கு அப்படிப்பட்டவைகள் சம்பவித்ததினாலே, மற்ற எல்லாக் கலிலேயரைப் பார்க்கிலும் அவர்கள் பாவிகளாயிருந்தார்களென்று நினைக்கிறீர்களோ?
3. அப்படியல்லவென்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்; நீங்கள் மனந்திரும்பாமற்போனால் எல்லாரும் அப்படியே கெட்டுப்போவீர்கள்.
4. சீலோவாமிலே கோபுரம் விழுந்து பதினெட்டுப்பேரைக் கொன்றதே; எருசலேமில் குடியிருக்கிற மனுஷரெல்லாரிலும் அவர்கள் குற்றவாளிகளாயிருந்தார்களென்று நினைக்கிறீர்களோ?
5. அப்படியல்லவென்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன், நீங்கள் மனந்திரும்பாமற்போனால் எல்லாரும் அப்படியே கெட்டுப்போவீர்கள் என்றார்.

மேற்கண்ட வசனங்களிலிருந்து தேவ விதி மனிதர்களின் பாவ, புண்ணியத்திற்க்கு ஏற்றார் போல் செயல்படாமல், அல்லது தன் வாழ்வில் தாங்கள் செய்த செயல்களின் பலனாக இருக்காமல் வேறு ஒரு அடிப்படையில் தீர்மானிக்கப்படுகிறது என்று இயேசு சுட்டிக் காட்டுவதை பார்க்கலாம். இன்றைக்கும் உலகில் மனிதர்கள் பல்வேறு இயற்கை அழிவுகளால் கும்பல் கும்பலாக இறப்பதை பார்க்கிறோம். நிகழும் செய்ல்கள் அனைத்தும் தேவ விதியினாலேயே நிகழ்கின்றன. இந்த தேவ விதி மனிதனால் சுலபமாக புரிந்து கொள்ள முடியாதது. அது மிகவும் சிக்கலானது.

யோவான் 9.1. அவர் அப்புறம் போகையில் பிறவிக்குருடனாகிய ஒரு மனுஷனைக் கண்டார்.
2. அப்பொழுது அவருடைய சீஷர்கள் அவரை நோக்கி: ரபீ, இவன் குருடனாய்ப் பிறந்தது யார் செய்த பாவம், இவன்செய்த பாவமோ, இவனைப் பெற்றவர்கள் செய்த பாவமோ என்று கேட்டார்கள்.
3. இயேசு பிரதியுத்தரமாக: அது இவன் செய்த பாவமுமல்ல, இவனைப் பெற்றவர்கள் செய்த பாவமுமல்ல, தேவனுடைய கிரியைகள் இவனிடத்தில் வெளிப்படும்பொருட்டு இப்படிப் பிறந்தான்.
4. பகற்காலமிருக்குமட்டும் நான் என்னை அனுப்பினவருடைய கிரியைகளைச் செய்யவேண்டும்; ஒருவனும் கிரியை செய்யக்கூடாத இராக்காலம் வருகிறது.

மேற்கண்ட விஷயத்தில் அந்த குருடனுடைய பிரச்சனைக்கு தேவனுடைய விதியே (தேவ கிரியைகள்) காரணம் என்று சொல்லுகிறார். ஒரு சிலர் சொல்வது போல இயேசு சுகமாக்க வேண்டி அவன் குருடனாக படைக்கப்படவில்லை. தன் சுய விதியால் குருடனாக பிறந்த அவனை இயேசு சுகமாக்குகிறார். இதன் மூலம் தேவனாகிய இயேசு அவன் விதியை மாற்றுகிறார். சுற்றிலும் தன் ஆட்களை வைத்துக் கொண்டு மாஜிக் வித்தை காட்டுபவர்கள் போல அல்ல இயேசு. பிறர் தன்னை பார்த்து வியக்க வேண்டும் என்று ஒருவனை குருடனாக படைத்து விட்டு பிறகு அவனை குணப்படுத்தினார் இயேசு என்று தேவனை அனேகர் மட்டப்படுத்துகின்றனர்.

அடுத்ததாக யோபுவின் வாழ்க்கையை பற்றி பார்ப்போம்.

இயேசுவை போல, பவுலை போல யோபுவும் தேவன் தனக்கு தந்த விதியை தேவனை குறை சொல்லாமல் ஏற்றுக் கொள்ளுகிறான். ஆனாலும் அவன் அந்த விதிக்கு தன்னை முழுவதுவும் ஒப்புக் கொடுக்காமல் ப்லவாறு துன்பப்படுகிறான் இதற்கு வேறு காரணம் ஒன்றுண்டு. அதை வேறு ஒரு தலைப்பில் ஆராய்வோம்.

யோபு 2.10. அதற்கு அவன்: நீ பயித்தியக்காரி பேசுகிறதுபோலப் பேசுகிறாய், தேவன் கையிலே நன்மையைப் பெற்ற நாம் தீமையையும் பெறவேண்டாமோ என்றான்; இவைகள் எல்லாவற்றிலும் யோபு தன் உதடுகளினால் பாவஞ்செய்யவில்லை.

யோபுவின் புத்தக ஆரம்பத்திலேயே அதை படிப்பவர்களுக்கு சஸ்பென்ஸ் தெரிந்து விடுகிறது.

ஆனால் யோபுவிற்கோ அல்லது அவன் நண்பர்களுக்கோ அதை பற்றி தெரியவில்லை. இந்த நண்பர்கள் மிகவும் நல்லவர்கள், தேவ பக்தியுள்ளவர்கள் இவர்கள் தங்களால் முடிந்த அளவுக்கு யோபின் துன்பத்திற்க்கு காரணம் என்ன என ஆராய்கிறார்கள். இவர்களுக்கு தேவ விதியை பற்றியும் அது எப்படி செயல்படுகிறது என்பதை பற்றியும் தெரியாததால் தங்களுக்கு தெரிந்த துன்பத்திற்க்கு காரணம் பாவமே என்ற நம்பிகையின்படி யோபுவின் பாவத்தைஆராய்கிறார்கள். பூதக் கண்ணாடி வைத்து கொண்டு துப்பறியும் சாம்பு மாமா போல யோபுவின் பாவத்தை பார்க்கிறார்கள். யோபுவை டார்ச்சர் செய்கிறார்கள்.

யோபு 12.1. யோபு பிரதியுத்தரமாக:
2. ஆம், நீங்களே ஞானமுள்ள ஜனங்கள்; உங்களுடனே ஞானம் சாகும்.
3. உங்களைப்போல எனக்கும் புத்தியுண்டு; உங்களிலும் நான் தாழ்ந்தவனல்ல; இப்படிப்பட்டவைகளை அறியாதவன் யார்?
4. என் சிநேகிதரால் நான் நிந்திக்கப்பட்டு, தேவனை நோக்கிப் பிரார்த்திப்பேன்; அவர் எனக்கு மறு உத்தரவு அருளுவார்; உத்தமனாகிய நீதிமான் பரியாசம்பண்ணப்படுகிறான்.
5. ஆபத்துக்குள்ளானவன் சுகமாயிருக்கிறவனுடைய நினைவில் இகழ்ச்சியடைகிறான்; காலிடறினவர்களுக்கு இது நேரிடும்

இன்னொரு பக்கம் நீதிமானுக்கு நன்மை மட்டுமே வரும் என்ற நம்பிக்கை கொண்ட யோபு தன் நீதியின் மேன்மையை தேவனிடத்தில் சொல்லுகிறான். ஆனால் கடைசியில் தேவ ஆவியால் ஏவப்பட்ட எலிகூ சொன்னது என்ன எனில்

யோபு 34.32. நான் காணாத காரியத்தை நீர் எனக்குப் போதியும், நான் அநியாயம் பண்ணினேனானால், நான் இனி அப்படிச் செய்வதில்லை என்று தேவனை நோக்கிச் சொல்லத்தகுமே.

தங்கள் வாழ்வில் மனிதர்கள் தேவனின் இந்த காணாத காரியத்தை, தேவனுடைய விதியை பற்றி அறிவதில்லை.

இந்த விதியை வகுத்து வழங்கும் வல்லோனாக பிதாவாகிய தேவன் இருக்கிறார். தன் இந்த அம்சத்தை மனிதர்களால் தாங்க முடியாது, தன் மேல் அன்பு கூர முடியாது என்றே அவர் மனிதர்களுக்கு உதவி செய்ய, நன்மை செய்ய தன் ஒரே பேறான குமாரனை பூமிக்கு அனுப்பினார்.

இயேசுவே கடவுள் என்று சொல்லுபவர்களால் அவரை நல்லவராகவே காட்ட முடிந்தது. விதியை வகுத்து நிறைவேற்றும் தேவனாக அவரை காண்பிக்க அவர்களால் முடிவதில்லை. அதனால் துன்பத்துக்கு காரணம் சாத்தான் என்றும் அவன் எப்போது என்ன செய்வான் என்று கடவுளுக்கே தெரியாது என்றும் ஒரு போதகம் மக்களிடையே சென்று சேர காரணமாக உள்ளனர். இவர்கள் திரித்துவம் பற்றி பேசினாலும் பிதாவின் அம்சம் பற்றி போதிப்பதில்லை. இவர்கள் கடவுளின் பெருமையை உயர்த்துவதாக நினைத்து கொண்டு அவரை மிகவும் தாழ்த்துகின்றனர்.

(தொடரும்)