இறைவன்

பழைய கேள்வியாயினும் சரியான பதிலை தருவதில் தவறிலையல்லவா?¨ ஆயிரத்திற்கும் அதிகமான ஆண்டுகளாகத் திருச்சபை பழைய ஏற்பாட்டில் 46 நூல்களையும் வேதாகம நூல்களாகக் கருதி பயன்படுத்தியது. ஆனால் சீர்திருத்த இயக்கத்தின்போது மார்டின் லூத்தர் (1579) இதனை மீண்டும் ஒருமுறை கேள்விக்குறியாக்கினார். முதலில் 2 மக்கபேயர் ஒரு விவிலிய நூல் அல்ல என்றார். பின்னர் தூய எரோணிமுசின் கருத்தைத் தனதாக்கிக்கொண்டு வேதாகமத் திருமுறையில் 39நூல்களே அடங்கும் என்று வாதாடினார். ஆனால் மற்ற ஏழு நூல்களையும் வாசித்துப் பயன்பெறலாம் என்றார். எனினும் அவை இறை ஏவுதல் பெற்ற வேதாகம நூல்கள் அல்ல என்று அறுதியிட்டுக் கூறினார்.

முதலில் சீர்திருத்தச் சபைகள் இந்த ஏழு நூல்களையும் பிற் சேர்க்கையாக விவிலியத்தில் வெளியிட்டன. ஆங்கில மொழியில் 1825 வரை இவற்றையும் இணைத்தே வேதாகமங்கள் வெளியிதப்பட்டன . கடந்த சில ஆண்டுகளாகத்தான் சீர்திருத்தக் கிறித்தவச் சபைகள் 39 நூல்களை மட்டும் பழைய ஏற்பாடாக வெளியிட்டு வருகின்றன. ஆனால் வத்திக்கான் சங்கத்திற்குப் பிறகு பொது விவிலியங்கள் பல மொழிகளில் வரத் தொடங்கியுள்ளன. இவை 46 நூல்களையும் கொண்டுள்ளன. பொதுவாக 39 நூல்களை முதல் பகுதியாகவும் பிற 7 நூல்களை இரண்டாம் பகுதியாக