இறைவன்

ஏதேன் தோட்டத்தில், விலக்கின கனியை புசிக்காமல் இருந்த போது, ஆதாமில் இருந்த  ஆவி என்னும் பகுதி முழுவதுமாக செயல்பட்ட நிலையில் இருந்தது. இந்த பகுதியின் மூலமே மனிதன் தேவனை நெருக்கி சேர முடியும். அதனால் அவன் தேவனோடு தொடர்பு நிலையில் இருந்தான்.  ஆவி என்னும் இந்த பகுதியே மனிதனில் இருக்கும், தேவன் வந்து இறங்க கூடிய மகா பரிசுத்த ஸ்தலம் ஆகும். ஆவியை ஒரு மனிதன் உணரும் போது அங்கு காலம் இருப்பதில்லை. அவன் நித்தியத்தை அனுபவித்தவனாய் இருக்கிறான்.

தேவ கட்டளைக்கு கீழ்படியாமல் கனியை புசித்த போது அவனுக்குள் மனம் என்னும் பகுதி உண்டானது. அதன் பிறகு ஆதாம் வெட்கம், பயம் போன்ற இதுவரை அனுபவித்திராத உணர்வுகளுக்கு ஆட்பட்டான். உலகத்திற்குள் சென்ற பிறகு அவனது சரீரம் பல காரணிகளால் பாதிக்கப்பட்டது. அதனால் அவன் பல இன்னல்களுக்கு உள்ளானான். தேவனால் போதிக்கப்பட்டு வந்த அவன், உலகத்திற்க்குள் வாழ தன் அறிவை நம்ப வேண்டி இருந்தது. அதனால் அவனில் அறிவு வளர்ந்தது.

ஆதாம் உலகம், மாமிசம், பிசாசு முதலியவற்றுக்கு அடிமைப்பட்டவனாய் ஆனான். ஆதாமினுள், சிந்தனை, உணர்ச்சிகள் (EMOTIONS), ஆசைகள் முதலியன உருவாயின. இவைகளுக்கு ஆட்பட்ட அவன் இவைகளின் மூலமாக தன்னை உணர்ந்து கொண்டான். அதனால் அவனில் சுயம் தோன்றியது.

மனுஷனுடைய ஆவியை எதுவும் எழுதாத சுத்தமான வெள்ளை துணிக்கு ஒப்பாக கொள்ளலாம். இந்த சுத்தமான துணியின் மேல் மனிதனின் சிந்தனைகள், உணர்வுகள், ஆசைகள், சரீர பிரகாரமான துன்பங்கள், குற்ற மனசாட்சி முதலியன படிந்து விடுவதால் அவன் தன் ஆவியை உணர முடியாமல் போகின்றது. ஆவி மறைக்கப்பட்ட அவன் காலத்திற்க்கு அடிமையானான்.

முன்பு எந்த கறையுமில்லாமல் சுத்தமாக இருந்த ஆத்துமாவானது, இப்போது, சிந்தனைகள், உணர்வுகள், ஆசைகள் போன்றவை கொண்டதாக மாறி விட்டது. இதனால் மனிதனுடைய சுயமும் ஆத்துமா என்ற பெயரிலேயே வேதத்தில் சொல்லப்பட்டுள்ளது. சிந்தனை, உணர்வு, ஆசை முதலியவனவும் ஆத்துமா என்ற பெயரிலேயே சில சமயம் அறியப்படுகின்றனது.

அதனால் ஆத்துமா என்று வரும் இடங்களில் எல்லாம் அந்த ஆத்துமா எந்த பொருளில் வந்துள்ளது என்பதை பிரித்து அறிந்து கொள்ள தெரிய வேண்டும். இல்லாவிட்டால் குழப்பமே மின்சும்.

தன் பரிசுத்தத்தை இழந்த மனிதனிடம் மூன்று பகுதிகள் இருக்கின்றன. - அவை பரிசுத்தமான மனுஷனின் ஆவி, மூன்று பகுதிகள் (ஆசை, சிந்தனை, உணர்வுகள்) கொண்ட ஆத்துமா, மற்றும் சரீரம் முதலியன. இவை மூன்றையும் அனுபவிப்பவனை மனிதன் என நான்காவதாக கொள்வோம்.

ஆவி என்னும் பகுதியானது ஆத்துமா என்னும் பகுதியால் மறைக்கப்பட்டபடியால், மனிதன் பல இன்னல்களை அனுபவிக்கிறான். அதனால் அவன் தன்னுடைய ஆவி என்னும் பகுதியை உணர வேண்டியது அவசியமாகிறது.

இதையே இயேசு கிருஸ்துவும் "ஆவியில் எளிமையுள்ளவர்கள் பாக்கியவான்கள், அவர்கள் பரலோக ராஜ்ஜியத்தில் அப்போதே இருக்கிறார்கள" என்று சொனனார். இதன் பொருள் கறைபட்ட ஆத்துமா இல்லாத மனிதன் என்பதாகும். ஆவியை மறைக்கும் ஆத்துமா அகலும் போது அந்த மனிதன் பரலோக ராஜ்ஜியத்தை அனுபவிக்கிறான்.

"மனம் திரும்புங்கள், பரலோக ராஜ்ஜியம் சமீபமாய் இருக்கிறது" என்று ஆவிக்கு திரும்புவதை குறித்தே இயேசு கிருஸ்து சொன்னார்.

மனிதர்களை அவர்கள் வாழும் வாழ்க்கையை அடிப்படையாய் கொண்டு "ஆவிக்குரிய மனிதன்" என்றும் "கறைபட்ட ஆத்துமாவுக்குரிய மனிதன்" என்று இரு பிரிவாக பிரிக்கலாம்.

சகோதரர் ஜான் 12 அவர்களே,

ரொம்ப நாட்களாக உங்களை காணவில்லை. இப்போது சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி. சில கேள்விக்கு சுருக்கமான பதிலை தர முடியும். அந்த பதில் சரியாக இருந்தாலும் கூட, அந்த பதிலை யொட்டி இன்னமும் அனேக கேள்விகள் தோன்ற வாய்ப்பு உண்டு. அது மட்டுமல்லாது, சுருக்கமான அந்த பதில் சில எதிர் மறையான விளைவுகளை ஏற்படுத்தவும் கூடும்.

அதனால் கூடுமான வரைக்கும் எவ்வளவு விளக்கமாக சொல்ல முடியுமோ அவ்வளவு விளக்கமாக சொல்ல விரும்புகிறேன். ஆனால் நேரமின்மை காரணமாக சில நேரங்களில் அதை முடிப்பதற்க்கு அதிக நாட்களாகி விடுகிறது. நான் என்னுடைய தளத்தில் அனேக பதில்களுக்கு மனிதனை குறித்த, தேவனின் சித்தம் என்ன? என்ற மிகவும் பேஸிக்கான, பதிலில் இருந்து ஆரம்பித்து, எழுதுகிறேன்.

அந்த வகையில் இந்த கேள்விக்கான பதிலும் நீளமாகி விடும் என்பதால், முதலில் இந்த கேள்விக்கான சுருக்கமான பதிலை சொல்லி விட்டு பிறகு, விரிவான கட்டுரையை எழுத விரும்புகிறேன்.

அந்த பதில்,

பிதாவாகிய தேவன் இயேசு கிருஸ்துவின் ஆத்துமாவை (இந்த இடத்தில் ஆத்துமா என்பது சுயத்தை குறிக்கும்) வெட்டினார்.

ஆரம்பத்தில் ஏதேன் தோட்டத்தில் ஆதாமில் சுயம் உருவாகியது.

சுயம் உருவாகிய உடன் அவன் ஏதேன் தோட்டத்தில் இருந்து தள்ளப்பட்டான்.

ஏதேன் தோட்ட வாசலில் சுடரொளி பட்டயம் வைக்கப்பட்டது.

அந்த பட்டயம், என்ன பட்டயம் எனில், மனிதனில் இருக்கும் சுயத்தை அழிக்கிற பட்டயம்.

இதன் பொருள் சுயம் அழிந்த மனிதன் மட்டுமே, மறுபடி ஏதேனுக்குள் பிரவேசிக்க முடியும். 

இயேசு கிருஸ்துவின் மேல் இந்த பட்டயம் விழுந்து அவரது சுயத்தை அதாவதுஆத்துமாவை அழித்தது.

அவர் தன் ஆத்துமாவை மரணத்தில் ஊற்றினார்.

மரணமடைந்த அவரது ஆத்துமா (சுயம்) மறுபடி உயிர்பிக்கவேயில்லை. மேலும் அது உயிர்பிக்கவும் வாய்ப்பில்லை.

அவர் தன் ஆத்துமாவை குற்ற நிவாரண பலியாக ஒப்புக் கொடுத்தார்.

அதன் பிறகு இயேசு கிருஸ்துவின் புண்ணியத்தால் மனுகுலம் முழுவதும் ஏதேனுக்குள் பிரவேசிக்கும் நிலை வந்தது.

கர்ப்பவதியான மரியாளுக்கு, உன் ஆத்துமாவை ஒரு பட்டயம் உருவி போகும் என்ற தீர்க்கதரிசன வசனம் சொல்லப்பட்டது.

இவ்வாறாக தேவன் மேய்ப்பனை வெட்டினார்.

(இதில் யாருக்காவது கேள்விகள் இருந்தால் அதை விளக்கி விட்டு விரிவான கட்டுரையை தொடருகிறேன்)

சகோதரர் ஜான் 12 அவர்களே,

சகோ.சந்தோஷ் ////அவர் தன் ஆத்துமாவை மரணத்தில் ஊற்றினார்.
மரணமடைந்த அவரது ஆத்துமா (சுயம்) மறுபடி உயிர்பிக்கவேயில்லை. மேலும் அது உயிர்பிக்கவும் வாய்ப்பில்லை.///

பின்வரும் வசனங்களில் 'நான் தான்' என்கிற மாறாத வார்த்தைகளை கவனியுங்கள். இயேசு கூறிய வார்த்தைகள் அவைகள். மரிபதற்கு முன்னும்,மரிபதற்கு பின்னும் அவர் ;நான் தான்' என தன்னை ஒரே விதமாய் கூறுகிறார் !!!  

மத்தேயு 14:27 உடனே இயேசு அவர்களோடே பேசி: திடன்கொள்ளுங்கள், நான்தான், பயப்படாதிருங்கள் என்றார்.
யோவான் 18:5 அவருக்கு அவர்கள் பிரதியுத்தரமாக: நசரேயனாகிய இயேசுவைத் தேடுகிறோம் என்றார்கள். அதற்கு இயேசு: நான்தான் என்றார். அவரைக் காட்டிக்கொடுத்த யூதாசும் அவர்களுடனே கூட நின்றான்.
யோவான் 18:6 நான்தான் என்று அவர் அவர்களிடத்தில் சொன்னவுடனே, அவர்கள் பின்னிட்டுத் தரையிலே விழுந்தார்கள்.
லூக்கா 24:39 நான்தான் என்று அறியும்படி என் கைகளையும் என் கால்களையும் பாருங்கள், என்னைத் தொட்டுப்பாருங்கள்; நீங்கள் காண்கிறபடி, எனக்கு மாம்சமும் எலும்புகளும் உண்டாயிருக்கிறதுபோல ஒரு ஆவிக்கு இராதே என்று சொல்லி,
அவர் பூமியிலும்,பரலோகத்திலும் ஏறி இறங்குகிற மனுஷ குமாரன். அவர் அதிசயமானவர் தான்.
இயேசு என்கிற மனுஷகுமாரன், உயிர்த்தபின்னும் மனுஷகுமாரன் தான்.. அதை பற்றி தான் தாவீது பின்வருமாறு கூறுகிறார்..
சங்கீதம் 73:25 பரலோகத்தில் உம்மையல்லாமல் எனக்கு யார் உண்டு? பூலோகத்தில் உம்மைத் தவிர எனக்கு வேறே விருப்பமில்லை.
பரலோகத்தில் நமக்கேன இருக்கிற மனிதன் இயேசு மாத்திரமே என்கிறதை தாங்கள் அறிந்துகொள்ளவேண்டும். அவரை மனுஷகுமாரனாகவே பரலோகத்திலும் தரிசிப்போம் எனவும் அறிந்துகொள்ளுங்கள்.(விளக்கம் வேண்டுமெனில் தருகிறேன்)

ஆகவே தாங்கள் சுயத்தை தொடர்புபடுத்தி , பட்டயத்தை முன் நிறுத்தி விவாதிக்கும் காரியம்  தவறானது.//

நீங்கள் தவறாக புரிந்து கொண்டுள்ளீர்கள். அதனால்தான் சில கேள்விகளுக்கு சுருக்கமான பதில் சரியாய் இருக்காது என்று சொன்னேன். இதை விட ஆத்துமாவை எப்படி பட்டயம் வெட்டும்? என்று கேள்வி கேட்டிருக்கலாம். இயேசு கிருஸ்து பரலோகத்தில் இருக்கிற மனுஷ குமாரன் என்பதில் எந்த சந்தேகமுமில்லை. நான் என்னுடைய பல பதிவுகளில் அதை சொல்லியிருக்கிறேன். என் கூற்று அவரது உயிர்தெழுதலை பொய்யாக்கவுமில்லை.

இதை தெளிவாக புரிந்து கொள்ள முடியாது என்பதினால்தான், ஆவி, ஆத்துமா, சரீரம் என்று ஆரம்பித்து எழுதியிருக்கிறேன்.

எல்லா மனிதரை போலவும் இயேசு கிருஸ்துவும், ஆவி, ஆத்துமா, சரீரம் என மூன்று கூறுகளை உடையவராய் இருந்தார். அவர் சரீரத்தில் உயிர்த்தெழுந்தார், ஆவியில் உயிர்த்தெழுந்தார். ஆனால் அவர் ஆத்துமா மரித்தது. ஆத்துமா என்றால் அதற்கு பல அர்த்தங்கள் உண்டு. இந்த இடத்தில் அவரது சுயம், ஆத்துமா என அழைக்கப்படுகிறது.

சிலுவையில் அவரது சுயம் மரித்தது. அதுவே ஆத்துமாவை மரணத்தில் ஊற்றினார் என்று சொல்லப்படுகிறது. சுயம் மரித்தால் அது மரித்ததுதான். இதை புரிந்து கொள்ள ஆத்துமாவை எப்படி பட்டயம் ஊடுறுவும் என்பதை ஒரு உதாரணத்தோடு பார்க்கலாம்.

ஒரு ஊரில் ஒரு மனிதன் தனியாளாக இருந்தான்.  அவன் மிகுந்த வலிமையுள்ள மனிதனாக இருந்தான். அவனுக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்லாததால் அவன் தன் இஸ்டப்படி ஊரை சுற்றி கொண்டு திரிந்தான். இவ்வாறு எந்த கவலையுமில்லாமல் இருந்த அவன் ஒரு நாள் ஒரு பெண்ணை சந்தித்தான். அதன் பிறகு அவன் சிந்தனைகளில் எல்லாம் அந்த பெண்ணே வர ஆரம்பித்தாள். அவன் அவளை விரும்ப ஆரம்பித்தான். அவளை பற்றி நினைக்கும் போதெல்லாம், அவனுக்குள் சந்தோஷம் பொங்கி வந்தது. அவளை திருமணம் செய்து கொள்ள ஆசைப்பட்டான்.

ஆச்சரியப்படும் விதமாக அந்த பெண்ணும் அவனை விரும்பினாள். இருவரும் திருமணம் செய்து கொண்டனர். பொறுப்பில்லாமல் சுற்றிக் கொண்டிருந்த அவன் பொறுப்புள்ளவன் ஆனான். வேலைக்கு போய் சம்பாதிக்க ஆரம்பித்தான். ஒரு வீடு வாங்கினான். அவனுக்கு ஒரு குழந்தையும் பிறந்தது. அவனது சந்தோஷம் பன்மடங்கு அதிகமாகியது. தன் மனைவி, குழந்தையோடு எப்போதும் மகிழ்ந்திருந்தான். அவன் ஆசைகள், சிந்தனைகள் எல்லாம் அவன் மனைவி, மக்களே ஆக்கிரமித்திருந்தனர்.

மேலே கண்ட உதாரணத்தில் இருந்து சுயம் என்றால் என்ன என்று பார்க்கலாம். ஆரம்பத்தில் அந்த வாலிபன் சுயம் இல்லாது இருந்தான் என எடுத்து கொள்ளலாம். ஆனால் இப்போதோ அவன் சிந்தனை, உணர்வுகள் (emotions), ஆசைகள் முதலியன அவன் மனைவியையும், பிள்ளையையும் சார்ந்ததாக ஆனது. இதன் மூலம் அவன் தான் யார் என்பதை அடையாளம் கண்டு கொண்டான். இந்த புதிய "நான்" என்ற எண்ணம்தான் அவனது சுயமாகும். இப்போது கதையை தொடர்ந்து பார்ப்போம்.

சந்தோஷமாக போய் கொண்டிருந்த அவனது வாழ்க்கையில் ஒரு பேரிடி வந்தது. ஒரு நாள் அவனது மனைவி, குழந்தை இருவரும் ஒரு விபத்தில் மரித்து போனார்கள். அவன் யாரை வைத்து "நான்" என்ற அடையாளமாக கருதி கொண்டு வந்தானோ, அவர்கள் இப்போது இல்லை. அவனது ஆசை, சிந்தனை, உணர்வுகளால் ஆன அவனது சுயம் அல்லது ஆத்துமா தகர்க்கப்பட்டது.  அவனது துன்பத்திற்க்கு அளவே இல்லாமல் போனது. அவனை ஆறுதல்படுத்த யாராலும் முடியாமல் போனது. ஒரு நாள் அவன் அழுது கொண்டிருப்பதை பார்த்த ஒருவர், "ஏன்யா? யாரோ உன்னை வெட்டி விட்டா மாதிரி எதுக்கு அழுது கொண்டிருக்கிறாய்? எந்த பிரச்சனையுமில்லாமல் உன் சரீரம் நல்ல வலிமையுடன் தானே இருக்கிறது என்று கேட்டார்."

இந்த கேள்வியை கேட்டவருக்கு தெரியாது, அவன் அவனுக்குள்ளே அனுபவித்த / அனுபவிக்கும் வேதனைகள். அவர் பட்டயம் சரீரத்தை மட்டும்தான் வெட்டும் என்று நினைத்து கொண்டிருப்பவர். ஆனால் வெட்டுப்பட்டது அவன் சரீரம் அல்ல, அவனது சிந்தனை, ஆசைகள், உணர்வுகளால் ஆன அவனது சுயம் அல்லது ஆத்துமா ஆகும். இந்த வேதனை சரீர வெட்டினால் உண்டாகும் துன்பத்திற்க்கு எந்த விதத்திலும் சளைத்தது அல்ல. இன்னும் சொல்ல போனால் சரீர வெட்டை விட, ஆத்துமா வெட்டு பயங்கர வேதனையை தருவதாக அனேக நேரங்களில் இருக்கும். இப்போது கதையை தொடர்ந்து பார்ப்போம்.

இவ்வாறு பல நாட்கள் அழுது சமாதானமாகாத அவனுக்கு ஒரு நாள் ஞானம் வந்தது. எவ்வளவுதான் அழுதாலும் மரித்தவர்  மீண்டு வர மாட்டார். அதனால் அதற்காக கவலைப்படுவது தவறு என புரிந்து கொண்டான். இதன் மூலம் அவன் தன் ஆத்துமாவை அதாவது மனைவி, குழந்தைகளால் உருவான தன் சுயத்தை மரணத்தில் ஊற்றினான். அவனது சுயம் மரணமடைந்தது.

சகோதரர் ஜான் அவர்களே, இப்போது ஆத்தும பட்டயம் பற்றியும், ஆத்தும மரணம் பற்றியும் புரிந்திருக்கும் என நம்புகிறேன்.

பிதா தன் குமாரனை சிலுவையில் இமைப் பொழுது கைவிட்டார். இதுதான் இயேசு கிருஸ்துவின் ஆத்துமாவை வெட்டின பட்டயம். அதை தாங்க மாட்டாத அவர், பிறகு பிதாவின் சித்தத்துக்கு தன்னை ஒப்பு கொடுத்தார். இதன் மூலம் அவர் ஆத்துமா மரணத்தை கண்டது.

இயேசு கிருஸ்து சித்ரவதை படும் போதும், மரணமடைந்த போதும், அம்மா என தாய் பாசத்தோடு அழைக்காமல் ஸ்திரீயே என அழைத்த போதும் மரியாளின் ஆத்துமாவை பட்டயம் ஊடுறுவியது.
 
சகோதரர் ஜான் அவர்களே, ஏதாவது கேள்விகள் இருந்தால் கேட்கலாம்.

"ஆத்துமா" என்பது "சுயத்தை"  குறிக்கும் என்ற கருத்து சரியானது அல்ல என்றே நானும் கருதுகிறேன்.

சகோ. ஜான் 12 அவர்களே,

//இயேசுவின் ஆவி,ஆத்துமா,சரீரம் அழியவில்லை என்பதை வேதத்தில் இருந்து நேரடியாக தங்களுக்கு விளக்கம் அளித்தும், நான் வேதத்தைக் கொண்டு சொல்லுகிறதை தவறேன்று சொல்லுகிறீர்கள். அவற்றை நீங்கள் வேதத்தைக் கொண்டு என்பதை அறிவீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.//

நீங்கள் முன்பு குறிப்பிட்டுள்ள வேத வசனங்கள் எதிலும், ஆத்துமா என்ற பதம் வரவில்லை. அதனால் அந்த வசனங்களை விளக்கமாக ஏற்க முடியவில்லை.  வேறு வசனங்களை நீங்கள் கூற வந்தால் அவற்றில் ஆத்துமா எதை குறிக்கிறது என்பதை நீங்கள் சொல்ல வேண்டும்.

//நீங்கள் இந்து சித்தர்கள்,புராணங்கள் கூறும் படியான சுயத்துக்கு உரிய விளக்கங்களோடு எப்படி வேதத்தில் உள்ளவைகளை விளக்க முனைகிறீர்கள்.//

உலகில் உள்ள எல்லா மதங்களுமே சுயம் அழிதலை ஆதரமாக கொண்டே வந்துள்ளன. சுயம் என்பது நன்மை-தீமை கனியின் விளைவாகும். சுயம் அழிவதற்கு என்ன வழி? யார் வழி? என்பதுதான் எல்லா மதங்களும் சொல்வது.  (இதை என்னால் நிரூபிக்க முடியும்)

//பரலோகத்தில் பிதாவின் மடியில் அமர்ந்திருக்கும் இயேசுவானவர்க்கு 'ஆத்துமம், உண்டு என்பதை நீங்கள் அறிய வேண்டும்.//

நீங்கள் சொன்னது சரியே. இயேசு கிருஸ்துவுக்கு மட்டும் அல்ல.  பிதாவுக்கும் ஆத்துமா உண்டு. நான் முன் குறிப்பிட்ட உதாரணத்திலும், மனைவி, குழந்தை இறந்த அந்த மனிதனுக்கு ஆத்துமா இல்லாமல் போகவில்லை என்பதை கவனிக்கவும். ஆனாலும் அவனுக்குள் உள்ள ஒன்று இறந்தது. அது சுயம் என்றும் ஆத்துமா என்றும் கூட அழைக்கப்படுகிறது. 

கம்ப்யூட்டர் போல ஆத்துமாவை ஹார்ட்வேர், ஸாப்ட்வேர் என இரு பிரிவாக பிரிக்கலாம். சுயம் அழிதல் என்பது ஸாப்ட்வேர் சம்பந்தப்பட்டது.  முன் கூறின உதாரணத்தில் அந்த மனிதன் தனக்குள் ஒரு புரோக்ராமை வைத்திருந்தான். அந்த புரோக்ராம் அவனுக்கு அவனை அடையாளம் காட்டினது.

மனைவி, குழந்தை மரணத்தால், "நான்" என்று அவன் அடையாளம் செய்து வைத்திருந்த புரோக்ராம் பாதிப்புக்கு உள்ளானது. அதனாலேயே  அவன் துன்பமடைந்தான். ஏனெனில் அவன் சரீரத்தில் எந்த துன்பமும் அவனுக்கு இல்லை.  துன்பத்திற்க்கு காரணம் அவனுள் இருந்த சாப்ட்வேர்.

இதனால் அவன் ஹார்ட்வேர் எந்த பாதிப்புக்கும் உள்ளாகவில்லை. (Facility - to think, to feel, to desire, to crave not affected) அவன் வேண்டுமானால் இன்னொரு புதிய சுயத்தை உருவாக்கி கொள்ளலாம் அல்லது சுயத்தை மாயை என்று உணரலாம் அது அவனுடைய விருப்பம்.

கம்ப்யூட்டர் வேலை செய்யாவிட்டால்,  அதற்கு ஹார்ட்வேர் அல்லது ஸாப்ட்வேர் இவை இரண்டில் எதாவது காரணமாக இருக்கலாம். ஆனால் எது பிரச்சனையாய் இருந்தாலும் கம்ப்யூட்டர் வேலை செய்யவில்லை என பொதுவில் சொல்வது போலதான் ஆத்துமா மரணமடைந்தது என கூறுவது. இந்த இடத்தில் அது அவனுடைய சாப்ட்வேரை குறிக்கிறது.

கர்த்தர் புது இருதயத்தை தருகிறார் என்றால் அது ஸாப்ட்வேர் சம்பந்தமானது என்பதை ஆன்மிக வாதிகள் அறிந்து கொள்வார்கள். அது போலத்தான் இதுவும். இயேசுவுடன் கூட நாம் மரித்து அடக்கம் பண்ணப்பட்டு, உயிர்த்தெழுந்தோம் என்றால் நாம் உண்மையாக இறந்து விட்டோமா? அடக்கம் பண்ண பட்டோமா? பிறகு உயிரோடு எழும்பினோமா?  இதற்கு பெயர்தான் ஆன்மிக பார்வை.

ஆன்மிகத்தை பொறுத்த வரை மனிதனை சரீரம் சம்பந்தப்பட்டவனாக கருதுவதை காட்டிலும் (உலகம் அவ்வாறு கருதும்), ஆவி, ஆத்துமா சம்பந்தபட்டவனாகவே கருதும்.  ஏனெனில் ஆன்மிகத்துக்கு மனிதனுக்குள் ஏற்படும் உள்ளான வளர்ச்சி முக்கியமானது.

//இயேசுவின் ஆத்துமா அழிவதில்லை என்கிற உண்மையை அறியாமல்//

நீங்கள் சொன்னது சரியே. நான் முன் குறிப்பிட்ட உதாரணத்திலும், மனைவி, குழந்தை இறந்த அந்த மனிதனுக்கு ஆத்துமா இல்லாமல் போகவில்லை என்பதை கவனிக்கவும்.

//இயேசுவின் ஆத்துமா அழிவதில்லை என்கிற உண்மையை அறியாமல் நீங்கள் வேத அடிப்படை இல்லாமல் பேசுகிறீர்கள்.//
 
இதோ வேத அடிப்படை :

மத்தேயு 26:38 அப்பொழுது, அவர்: என் ஆத்துமா மரணத்துக்கேதுவான துக்கங்கொண்டிருக்கிறது; நீங்கள் இங்கே தங்கி, என்னோடே கூட விழித்திருங்கள் என்று சொல்லி;
மாற்கு 34. அப்பொழுது, அவர்: என் ஆத்துமா மரணத்துக்கேதுவான துக்கங்கொண்டிருக்கிறது. நீங்கள் இங்கே தங்கி, விழித்திருங்கள் என்று சொல்லி,

ஏசாயா 53.10. கர்த்தரோ அவரை நொறுக்கச் சித்தமாகி, அவரைப் பாடுகளுக்குட்படுத்தினார்; அவருடைய ஆத்துமா தன்னைக் குற்றநிவாரணபலியாக ஒப்புக்கொடுக்கும்போது, அவர் தமது சந்ததியைக் கண்டு, நீடித்தநாளாயிருப்பார், கர்த்தருக்குச் சித்தமானது அவர் கையினால் வாய்க்கும்.
11. அவர் தமது ஆத்தும வருத்தத்தின் பலனைக் கண்டு திருப்தியாவார்; என் தாசனாகிய நீதிபரர் தம்மைப் பற்றும் அறிவினால் அநேகரை நீதிமான்களாக்குவார்; அவர்களுடைய அக்கிரமங்களைத் தாமே சுமந்துகொள்வார்.
12. அவர் தம்முடைய ஆத்துமாவை மரணத்திலூற்றி, அக்கிரமக்காரரில் ஒருவராக எண்ணப்பட்டு, அநேகருடைய பாவத்தைத் தாமே சுமந்து, அக்கிரமக்காரருக்காக வேண்டிக்கொண்டதினிமித்தம் அநேகரை அவருக்குப் பங்காகக் கொடுப்பேன்; பலவான்களை அவர் தமக்குக் கொள்ளையாகப் பங்கிட்டுக்கொள்வார்.

//இந்துத்துவ 'சுயத்தை' பற்றிய விளக்கங்களுக்கும், நம் வேதம் கூறும் உண்மைகளுக்கும் தொடர்பிருப்பது போல தோன்றுவது சாத்தான் ஏற்படுத்தின மாயை.//

சுயம் அழிதலை பற்றி பைபிளில் இல்லாதது போல தோற்றமளிக்க செய்ததே சாத்தானின் மாயை
சுயம் அழிந்த பவுல் கிருஸ்துவை போல மாறினதை பற்றி, (இதுவே கிருஸ்துவம் அடைய சொல்லும் உச்சகட்ட நிலை)

இதோ வேத ஆதாரம்,

காலத்தியர்.2.20. கிறிஸ்துவுடனேகூடச் சிலுவையிலறையப்பட்டேன்; ஆயினும், பிழைத்திருக்கிறேன்; இனி நான் அல்ல, கிறிஸ்துவே எனக்குள் பிழைத்திருக்கிறார்;

//மனமும் ஆத்துமாவும் ஒன்று என்ற நிலையை சில இந்து மதவாதிகள் ஒப்புகொள்வதில்லை. ஆயினும் நீங்கள் கூறுவது போல ஆத்துமா அற்ற நிலை சுயத்தை இழந்த நிலை  என்றால், சுயத்தை இழப்பது மட்டுமே பாவம் செய்பவனுக்கு கர்த்தரால் வரும் நியாய தீர்ப்பாக காணப்படும். இது வேத விரோதம்.. //

ஆத்துமா ஹார்ட்வேர், ஸாப்ட்வேர் என இரண்டையும் குறிக்கும்.

//ஆத்துமா அழிவை குறித்து தங்கள் கருத்துக்கள் வேதம் கூறுவதோடு ஒத்து போக வில்லை. கவனியுங்கள்.
மரணம் ஆத்துமாவை அழிப்பதில்லை. ஆத்துமம் பிரிவது  அல்லது எடுதுகொள்ளபடுவதே சரீர மரணம்.(விளக்கங்கள் தேவைப்படின் தருகிறேன் ) பின்வரும்  பாருங்கள.//

இறந்த பிறகு, ஒரு மனிதனின் புரோக்ராம் அவனுடன் கூடவே இருக்கிறது. அதாவது அவனது ஆத்துமா சரீரத்தை விட்டு பிரிந்து, அவனோடு கூடவே இருக்கிறது.  இந்த புரோக்ராமை வைத்துதான் அவன் நியாயம் தீர்க்கப்படுவான். அதனால் வாழும் போதே புரோக்ராமை சரியாக மாற்றி கொள்வது அவசியம்.  நீங்கள் கூறியது சரியே. அதை நான் மறுக்கவில்லை.

//தேவன் ஆத்துமாவை அழிக்கும் இடம் நரகம் பின்பு நித்திய அழிவு அக்கினி கடலில். மரித்த பின் இயேசு நரகத்தில் பிரவேசிக்கவில்லை.(அவர் காவலில் உள்ள ஆத்துமாகளுக்கு பிரசங்கித்த இடம் வேறு!!).//
நீங்கள் சொன்னது சரியே. நரகத்தில் ஆத்துமா அழிவு என்பது வேறு ஒன்றை குறிக்கிறது. அதை புரிந்து கொள்வது இன்னும் கடினம். இயேசு கிருஸ்து இந்த ஆத்தும மரணத்தை அடையவில்லை.

//சங்கீதம்.22.18. என் வஸ்திரங்களைத் தங்களுக்குள்ளே பங்கிட்டு, என் உடையின்பேரில் சீட்டுப்போடுகிறார்கள்.
19. ஆனாலும் கர்த்தாவே, நீர் எனக்குத் தூரமாகாதேயும்; என் பெலனே, எனக்குச் சகாயம்பண்ணத் தீவிரித்துக்கொள்ளும்.
20. என் ஆத்துமாவைப் பட்டயத்திற்கும், எனக்கு அருமையானதை நாய்களின் துஷ்டத்தனத்திற்கும் தப்புவியும்.
21. என்னைச் சிங்கத்தின் வாயிலிருந்து இரட்சியும்; நான் காண்டாமிருகத்தின் கொம்புகளில் இருக்கும்போது எனக்குச் செவிகொடுத்தருளினீர்.
22. உம்முடைய நாமத்தை என் சகோதரருக்கு அறிவித்து, சபைநடுவில் உம்மைத் துதிப்பேன்.

சிலுவையில் இயேசு கிருஸ்து, இரண்டு காரியத்தை பிதாவிடம் வேண்டுகிறார்.

20. என் ஆத்துமாவைப் பட்டயத்திற்கும், 

ஒன்று ஆத்துமாவை பட்டயத்திற்க்கு தப்புவிக்க - இதன் மூலம் பிதாவாகிய தேவன் தன்னை சிலுவையில் கைவிடாதிருக்கும்படி வேண்டுகிறார்.

இரண்டாவது அவருக்கு அருமையானதை நாய்களின் துஷ்டத்தனத்திற்க்கு தப்புவிக்க - இங்கு அருமையானது என அழைக்கப்டுகிறவர்கள் இயேசு கிருஸ்துவின் சீடர்கள். தன்னை சிலுவையில் அறைந்தவர்களால், தன்னுடைய சீடர்களுக்கு எந்த துன்பமும் வரக் கூடாது எனவும் வேண்டுகிறார்.

இயேசு கிருஸ்து வேண்டின இரண்டில், முதலாவது அவருக்கு அருளப்படவில்லை. இன்னொன்று அவருக்கு அருளப்பட்டது. அவரது வேண்டுதலுக்கு பிதாவின் பதில் இங்கே.

சகரியா.13.7. பட்டயமே, என் மேய்ப்பன்மேலும் என் தோழனாகிய புருஷன்மேலும் எழும்பு என்று சேனைகளின் கர்த்தர் சொல்லுகிறார், 

மேய்ப்பனை வெட்டுவேன், அப்பொழுது ஆடுகள் சிதறிப்போகும்; ஆனாலும் என் கரத்தைச் சிறுவர்மேல் திரும்ப வைப்பேன்.

இதை இயேசு கிருஸ்து தன்னுடைய சீடர்களுக்கு மேற்கோள் காட்டுகிறார்.

மாற்கு 14.27.  அப்பொழுது இயேசு அவர்களை நோக்கி: மேய்ப்பனை வெட்டுவேன், ஆடுகள் சிதறடிக்கப்படும் என்று எழுதியிருக்கிறபடி, இந்த இராத்திரியிலே நீங்கள் எல்லாரும் என்னிமித்தம் இடறலடைவீர்கள

சீடர்களுக்காக வேண்டி கொண்டது பற்றி :

லூக்கா.22.31. பின்னும் கர்த்தர்: சீமோனே, சீமோனே, இதோ, கோதுமையைச் சுளகினால் புடைக்கிறதுபோலச் சாத்தான் உங்களைப் புடைக்கிறதற்கு உத்தரவு கேட்டுக்கொண்டான்.
32. நானோ உன் விசுவாசம் ஒழிந்துபோகாதபடிக்கு உனக்காக வேண்டிக்கொண்டேன்: நீ குணப்பட்டபின்பு உன் சகோதரரை ஸ்திரப்படுத்து என்றார்.

யோவான்.18.7. அவர் மறுபடியும் அவர்களை நோக்கி: யாரைத் தேடுகிறீர்கள் என்று கேட்டார். அவர்கள்: நசரேயனாகிய இயேசுவைத் தேடுகிறோம் என்றார்கள்.
8. இயேசு பிரதியுத்தரமாக: நான்தானென்று உங்களுக்குச் சொன்னேனே; என்னைத் தேடுகிறதுண்டானால், இவர்களைப் போகவிடுங்கள் என்றார்.
9. நீர் எனக்குத் தந்தவர்களில் ஒருவனையும் நான் இழந்துபோகவில்லையென்று அவர் சொல்லிய வசனம் நிறைவேறத்தக்கதாக இப்படி நடந்தது.

தன்னுடைய சீடர்களுக்காக இயேசு கிருஸ்து வேண்டி கொண்டது பற்றி, யோவான் 17.5 லிருந்து  26

14. நான் உம்முடைய வார்த்தையை அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்; நான் உலகத்தானல்லாததுபோல அவர்களும் உலகத்தாரல்ல; ஆதலால் உலகம் அவர்களைப் பகைத்தது.
15. நீர் அவர்களை உலகத்திலிருந்து எடுத்துக்கொள்ளும்படி நான் வேண்டிக்கொள்ளாமல், நீர் அவர்களைத் தீமையினின்று காக்கும்படி வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.

அவரது வேண்டுதலை பிதா அங்கீகரித்தார். இவ்வாறு தனக்கு அருமையானதை இயேசு கிருஸ்து நாய்களிடமிருந்து காப்பாற்றி கொண்டார்.

சிலுவையில் பிதாவால் இயேசு கிருஸ்து கைவிடப்படுவார், என்றும் அதனால் அவர் சொல்ல முடியாத துயரத்தை அனுபவிப்பார்  என்பது பற்றியும் அவர் கர்ப்பத்தில் இருக்கும் போதே தீர்க்கதரிசனமாக சொல்லப்பட்டது.

லுக்கா 2.34. பின்னும் சிமியோன் அவர்களை ஆசீர்வதித்து, அவருடைய தாயாகிய மரியாளை நோக்கி: இதோ, அநேகருடைய இருதய சிந்தனைகள் வெளிப்படத்தக்கதாக, இஸ்ரவேலில் அநேகர் விழுகிறதற்கும் எழுந்திருக்கிறதற்கும், விரோதமாகப் பேசப்படும் அடையாளமாவதற்கும், இவர் நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறார்.
35. உன் ஆத்துமாவையும் ஒரு பட்டயம் உருவிப்போகும் என்றான்.

சிலுவையில் பிதா தன் குமாரனை கைவிட்டார்.

மத்தேயு.27.46. ஒன்பதாம் மணி நேரத்தில் இயேசு: ஏலீ! ஏலீ! லாமா சபக்தானி, என்று மிகுந்த சத்தமிட்டுக் கூப்பிட்டார்; அதற்கு என் தேவனே! என் தேவனே! ஏன் என்னைக் கைவிட்டீர் என்று அர்த்தமாம்.

மாற்கு 15.34. ஒன்பதாம்மணி நேரத்திலே, இயேசு: எலோயீ! எலோயீ! லாமா சபக்தானி, என்று மிகுந்த சத்தமிட்டுக் கூப்பிட்டார்; அதற்கு: என் தேவனே! என் தேவனே! ஏன் என்னைக் கைவிட்டீர் என்று அர்த்தமாம்.

பிதாவின் பிரசன்னம் தன்னை விட்டு போனதை உணர்ந்த அவர், அதற்கு மேல் வாழ விரும்பாமல் தன் ஜீவனை பிதாவுக்கு ஒப்புக் கொடுத்து விட்டு இறந்தார். பிதா தன்னை விட்டு பிரிய மாட்டார் என்ற நம்பிக்கை, பிதாவோடு சேர்ந்து இருந்ததால் அடைந்த ஆனந்தம், பிதாவோடு எப்போதும் இருப்போம் என்ற ஆசை முதலியன சிலுவையில் வெட்டுப்பட்டது.  இவ்வாறு அவர் ஆத்தும வருத்தத்தையும், ஆத்தும மரணத்தையும் சந்தித்தார். 

பிதாவின் பிரசன்னத்தை அவர் தன் உயிரினும் மேலாக நேசித்தார் என்பது இதன் மூலம் தெளிவாகிறது.  வேதத்தில் பல இடங்களில், மரணம் என்பது சரீர மரணத்தை குறிக்காமல், தேவ பிரசன்னத்தை விட்டு விலகுதலாக சொல்லப்பட்டுள்ளது. அதன்படி கனியை தின்ற ஆதாமின், ஆவி என்னும் பகுதி தேவ பிரசன்னத்தை இழந்து, மரணமடைந்தது. மேலும் பாவம் செய்கிற மனிதனின் ஆத்துமா சாகும் என்று சொல்லப்பட்டுள்ளது.  இதற்கு காரணம் பாவம் செய்த ஆத்துமா, தேவனின் பிரசன்னத்தை இழந்து போகுதலே.

ஆகவே, மரணம் என்பதற்கு தேவ பிரசன்னத்தை இழந்து போதல் என்பது முக்கிய அர்த்தமாகும்.////

சகோதரரே.. அருமையான பதிவு!! நீங்கள் இந்த பதிவில் சொல்லி இருக்கும் அனைத்து காரியமும் சத்தியம்.. எனக்கு எந்த வேறுபாடும் இல்லை.. கர்த்தருக்கு மகிமை  உண்டாகுக!!

ஆனால் தேவனது  பட்டயம் என்ன என்பதை இந்த பதிவு  விளக்கவில்லை.. எது இயேசுவிற்கு பிதாவின் சமூகத்தை விலக்கினது என்பதற்கு தங்கள் பதிவில்  விளக்கம் எதுவும் இல்லை. 

நீண்ட ஆயுசுள்ளவரால் இயேசு நியாந்தீர்க்கப்பட்டார். நியாயதீர்ப்பின் நிமித்தமே தேவனால் நம் பாவங்களை அவர் ஏற்றுகொண்டதின் நிமித்தம் வெட்டப்பட்டார். இதன் காரணமாகவே பிதாவானவர்  நியாயதீர்ப்பு செய்யும் முழு அதிகாரத்தையும் குமாரனுக்கு கனமுண்டாக அளித்திருகிறார் என்பதை நாம் அனைவரும்  வேண்டியது!!!

யோவான் 5:22 அன்றியும் பிதாவைக் கனம்பண்ணுகிறதுபோல எல்லாரும் குமாரனையும் கனம்பண்ணும்படிக்கு, பிதாவானவர்தாமே ஒருவருக்கும் நியாயத்தீர்ப்புச் செய்யாமல், நியாயத்தீர்ப்புச் செய்யும் அதிகாரம் முழுவதையும் குமாரனுக்கு ஒப்புக்கொடுத்திருக்கிறார்.

 ஆத்துமாவை பற்றிய தங்கள் உருவகத்திற்கும்,தங்களின் கேள்விகளுக்கும் விரைவில் பதில் தருகிறேன்..   

(ஆத்துமாவை பற்றி நாம் விவாதிக்கும் பொது இன்னொரு கவனிக்க வேண்டிய காரியத்தையும் தங்களிடத்தில் விவாதிக்க எண்ணினேன்.. அது ஹிப்னாடிசம் பற்றியது. சபைகளில் பேசப்படும் பரவச பேச்சு பற்றியது!! மனித முயற்சியால் பரிசுத்த ஆவியானவரை நம்மிடம் பெருகவிடாமல் செய்கிற புத்தியீன போதர்கர்களை பற்றியது!!!

நான் கூறுவது தங்களுக்கு புரிந்திருந்தால், இதை குறித்து தாங்கள் ஏதேனும் உணர்வு பெற்றிருந்தால் தனி திரி அமைத்து பதியுங்கள். அநேகருக்கு பிரியோஜனமாகும்.)

தேவனுக்கு மகிமை உண்டாகுக!!!