இறைவன்

சகோ.சுந்தர் அவர்களே!

தங்களின் கேள்விகளுக்குப் பதில் தரத்தான் நினைத்திருந்தேன். ஆனால் “பூகம்ப இடிபாடுகளுக்குள் மாட்டிய மனுஷர்கள்!” எனும் திரியில் நீங்கள் என்னை தனிப்பட்ட முறையில் மீண்டும் மீண்டும் விமர்சித்ததால், மீண்டும் அம்மாதிரி விமர்சனத்திற்குள்ளாகாதபடிக்கு, உங்களுடன் விவாதம் செய்வதை தவிர்க்க நினைக்கிறேன். எனவே தற்போதைக்கு உங்கள் கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்வதை ஒத்தி வைக்கிறேன். ஆகிலும் சில வேதவசனங்களுக்கு நீங்கள் தந்துள்ள விளக்கம் பற்றி எனது விமர்சனத்தை சொல்வது அவசியம் எனக் கருதுகிறேன்.

இத்தளத்தில் எழுத வேண்டாம் என ஏற்கனவே ஓரிருமுறை நீங்கள் சொல்லியுள்ளதால், இங்கு எழுதுவதற்கு எனக்கு முழு மனதில்லை. ஆகிலும் உங்களுக்காக இல்லாவிட்டாலும், இத்தளத்திற்கு வருகை புரிபவர்களுக்காகவாவது இங்கு எழுத ஆசிக்கிறேன்.

உங்கள் பதிவுகளில் நிறைய முரண்பாடுகள் உள்ளன. அவற்றில் ஒரு முரண்பாட்டை உங்கள் கவனத்திற்குக் கொண்டு வருகிறேன்.

தேவனுக்கும் அவர் வார்த்தைக்கும் இடையில் பிரிவினையா எனும் திரியில் நீங்கள் எழுதியது:

//தேவனும் அவரது  வார்த்தையும்  மாறுபாடான காரியங்களை போதிக்குமோ? ஒருநாளும் கிடையாது!  தேவன் சொன்னது எதுவோ அதைத்தான் அவர் வார்த்தையாகிய இயேசுவும் நமக்கு  சொன்னார்.

யோவான் 8:28   நான் என் சுயமாய் ஒன்றும் செய்யாமல், என் பிதா எனக்குப் போதித்தபடியே இவைகளைச் சொன்னேன் என்றும் அறிவீர்கள்.

எனவே இயேசுவின் வார்த்தைகள் எல்லாம் பிதாவின் வார்த்தைகளே அவ்வாறிருக்க, இன்று தேவனையும் அவர் வார்த்தையையும் பிரிக்க நினைப்பது சாத்தானின் சதியல்லாமல் வேறு என்ன இருக்க முடியும்?//

இத்திரியில் நீங்கள் எழுதியது:

//தேவனின் கற்பனைகளாகிய நியாயப்பிரமாணம் நியாயம் என்பது  "பாவம் என்பது என்ன"  என்பதை நமக்கு போதிக்கிறது. ஆனால் இயேசுவின் வார்த்தைகளோ "நியாயமாக நமக்கு சேர வேண்டியவைகளைக்கூட பிறருக்காக விட்டுக்கொடுக்க சொல்லும் ஒரு மேன்மையான  நிலையை நமக்கு போதிக்கிறது"   இரண்டின் பயன்பாடும் பலன்களும் வேறு வேறு!//

தேவனும் அவரது வார்த்தையாகிய இயேசுவும் மாறுபாடான காரியங்களைப் போதிக்கமாட்டார்கள் என ஒரு திரியில் கூறிவிட்டு, இத்திரியில் அவர்களின் போதனைகளிலும் அவற்றிற்கான பலன்களிலும் பெரும் வித்தியாசம் இருப்பதாகக் கூறுகிறீர்கள். இது உங்களது முரண்பாடான நிலையைக் காட்டுகிறது.

இயேசுவின் போதனைக்கும் தேவனின் கற்பனைக்கும் உள்ள வித்தியாசத்திற்கு ஓர் உதாரணமாக, “உனக்குண்டானதை விற்று தரித்திரக்குக் கொடு” எனும் இயேசுவின் கட்டளையைக் கூறுகிறீர்கள். இக்கட்டளைப்படி நடக்காதது பாவமல்ல என்றும், இக்கட்டளைப்படி நடப்பதென்பது ஒரு மேன்மையான நிலையை மட்டும் தரும் என்றும் நீங்க சொல்கிறீர்கள். உங்கள் கருத்து சரியா தவறா என்பதை பின்வரும் எனது விளக்கத்திற்குப் பின்னர் தீர்மானியுங்கள்.

ஆதியில் காயீனிடம் தேவன் இப்படிக் கூறினார்.

ஆதி. 4:6 அப்பொழுது கர்த்தர் காயீனை நோக்கி: உனக்கு ஏன் எரிச்சல் உண்டாயிற்று? உன் முகநாடி ஏன் வேறுபட்டது? 7 நீ நன்மைசெய்தால் மேன்மை இல்லையோ? நீ நன்மைசெய்யாதிருந்தால் பாவம் வாசற்படியில் படுத்திருக்கும்; அவன் ஆசை உன்னைப் பற்றியிருக்கும், நீ அவனை ஆண்டுகொள்ளுவாய் என்றார்.

நன்மை செய்யாதிருப்பது பாவமென ஆதியிலேயே தேவன் சொல்லி விட்டார். வேதாகமம் முழுவதிலும் இதே கருத்து பல இடங்களில் கூறப்பட்டுள்ளது.

பிறருக்கு நன்மை செய்தல் என்றால் என்ன? பார்வையற்றவரை கைபிடித்து வழி நடத்துவது போன்ற உதவிகளைச் செய்வது மட்டுந்தானா? பசித்தவனுக்கு உன் ஆகாரத்தைக் கொடுத்தல் என்பது போன்ற பல கற்பனைகளை எசேக்கியேல் 18:1-9; ஏசாயா 58:5-10 மற்றும் பல வசனங்களில் தேவன் சொல்லியுள்ளாரே! இவையெல்லாம் பிறருக்கு நன்மை செய்தல் சம்பந்தமானவைகள்தானே? இவற்றைச் செய்யாவிட்டால் அது பாவம் தானே?

பிறருக்கு நன்மை செய்வதற்கு நாம் எந்தப் பணத்தை/சொத்தை செலவளிக்க முடியும்? கடன் வாங்கியா, அல்லது பிச்சை எடுத்தா? நம் சம்பாதிக்கிற பணத்தை, அல்லது நமக்கு சொந்தமான சொத்தை விற்று அதைக்கொண்டு தானே நன்மை செய்ய முடியும்?

ஆனால் நீங்களோ, நாம் சம்பாதிக்கிற பணத்தை நம் இஷ்டப்படி செலவளிக்க நமக்கு அதிகாரம் உள்ளது என்கிறீர்கள். இதோ உங்கள் பதிவு.

//இயேசுவின் வார்த்தைகளின்படி "தனக்குண்டனவற்றை விற்று தரித்திரனுக்கு கொடுக்காதவனை" பாவம் செய்தவன் என்று சொல்லிவிட முடியாது. காரணம் அவனுக்குண்டானதை அவன் எப்படி வேண்டுமானாலும் செய்ய அவனுக்கு அதிகாரம் இருக்கிறது என்பதையும் வேறொரு  வசனம் சொல்கிறது.//

வேறொரு வசனம் இருப்பதாகச் சொல்லும் நீங்கள், அது எந்த வசனம் எனச் சொல்லவில்லை. நீங்கள் சொல்லவரும் வசனம் பின்வரும் வசனங்களில் ஒன்றாக இருக்கலாம்.

மத்தேயு 20:15 என்னுடையதை என் இஷ்டப்படி செய்ய எனக்கு அதிகாரமில்லையா? நான் தயாளனாயிருக்கிறபடியால், நீ வன்கண்ணனாயிருக்கலாமா?

பிரசங்கி 5:18 இதோ, உயிரோடிருக்கும்படி தேவன் அருளிச்செய்த நாளெல்லாம் மனுஷன் புசித்துக் குடித்து, சூரியனுக்குக் கீழே தான் படும் பிரயாசம் அனைத்தின் பலனையும் அநுபவிப்பதே நலமும் உத்தமுமான காரியமென்று நான் கண்டேன், இதுவே அவன் பங்கு.

இவ்விரு வசனங்களும், நாம் சம்பாதிப்பதை நம் இஷ்டப்படி செலவளிக்க நமக்கு அதிகாரத்தைக் கொடுக்கவில்லை. அப்படி கொடுத்திருந்தால், “பிறருக்கு நன்மை செய், நன்மை செய்யாவிட்டால் அது பாவம்” என வேதாகமம் சொல்வது அர்த்தமற்றதாக இருக்கும்.

மேலேயுள்ள வசனங்களில், முதல் வசனம் எந்த அதிகாரத்தைச் சொல்கிறது? தனக்குரியதை தன் இஷ்டப்படி பொன்னையும் பொருளையும் சொத்தையும் விலையுயர்ந்த வஸ்திரங்களையும் வாங்குவதையுமா குறிப்பிடுகிறது? இல்லை சகோதரரே! பிறருக்குக் கொடுப்பதில் தயாளனாய் இருப்பதையே குறிப்பிடுகிறது.

அடுத்த வசனம், நம் பிரயாசத்தின் பலன் மூலம் நம் இஷ்டப்படி பொன்னையும் பொருளையும் சொத்தையும் விலையுயர்ந்த வஸ்திரங்களையும் வாங்கி அநுபவிப்பதையா கூறுகிறது? இல்லை சகோதரரே! நம் பிரயாசத்தின் பலன் மூலம் நல்ல முறையில் புசித்துக் குடித்து அநுபவிப்பதையே கூறுகிறது. ஆம், நம் பிரயாசத்தின் பலன் மூலம் திருப்தியாக புசித்துக் குடிக்கலாம்; வாகனம் போன்ற வசதிகளையும் அநுபவித்துக் கொள்ளலாம். ஆனால் மிஞ்சினதை யாருக்கும் பயனற்ற வகையில் பொன்/பொருள்/ஆஸ்தியாக சேர்த்து வைக்க அதிகாரமில்லை. ஒருவேளை நம் முன்னோர்களின் சொத்தான ஆஸ்தி இருந்தால், அதை பிறருக்கு நன்மை செய்வதற்காக விற்றுக் கொடுக்க வேண்டும் என்பதே இயேசுவின் கட்டளை.

இயேசு அக்கட்டளையைச் சொன்ன வாலிபனிடம் யாருக்கும் பயனில்லாத வகையில் மிகுந்த ஆஸ்தி இருந்தது. அதாவது “வைக்கோல் படப்பைக் காத்த நாய்” மாதிரி தானும் அநுபவியாமல், பிறருக்கும் கொடுக்காமல் பயனற்ற விதத்தில் ஆஸ்தி வைத்திருந்தான். அப்படி வைத்திருப்பது நிச்சயமாக பாவமே என்பதால்தான், அவனுக்குண்டான அந்த ஆஸ்தியை விற்று தரித்திரருக்குக் கொடுக்கும்படி இயேசு கூறினார். அப்படிச் செய்யத்தவறிய அவன் பாவி அல்ல என நியாயந்தீர்த்து, அவனுக்கு நித்திய ஜீவன் உண்டு என்றா இயேசு கூறினார்? வசனத்தைப் படியுங்கள்.

மத்தேயு 19:22 அந்த வாலிபன் மிகுந்த ஆஸ்தியுள்ளவனாயிருந்தபடியால், இந்த வார்த்தையைக் கேட்டபொழுது, துக்கமடைந்தவனாய்ப் போய்விட்டான்.
 23 அப்பொழுது, இயேசு தம்முடைய சீஷர்களை நோக்கி: ஐசுவரியவான் பரலோகராஜ்யத்தில் பிரவேசிப்பது அரிதென்று, மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன். 24 மேலும் ஐசுவரியவான் தேவனுடைய ராஜ்யத்தில் பிரவேசிப்பதைப்பார்க்கிலும், ஒட்டகமானது ஊசியின் காதிலே நுழைவது எளிதாயிருக்கும் என்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்.

ஐசுவரியவானாகிய அந்த வாலிபனைப் போன்றவர்கள் தேவனுடைய ராஜ்யத்தில் பிரவேசிப்பது (நித்திய ஜீவனை சுதந்தரிப்பது) மிகவும் கடினம் என்றே இயேசு கூறினார். உடனே “மனுஷரால் இது கூடாது, தேவனால் எல்லாம் கூடும்” எனும் வசனத்தைச் சொல்லாதீர்கள். வசனம் அப்படிச் சொல்லவில்லை. “மனுஷருடன் செயல்பட்டால் இது கூடாது, தேவனோடு செயல்பட்டால் எல்லாம் கூடும் (With man this is impossible, but with God all things are possible.)” என்றே வசனம் கூறுகிறது.

எனவே "தனக்குண்டனவற்றை விற்று தரித்திரனுக்கு கொடுக்காதவனை பாவம் செய்தவன் என்று சொல்லிவிட முடியாது” என்பது போன்ற சுயநீதியான கருத்துக்களைக் கூறாதீர்கள்.

பொக்கிஷங்களையும் பொன்னையும் சேர்த்து வைத்துக்கொள்வதை பழைய ஏற்பாட்டில் தேவனின் போதனையும் ஆதரிக்கவில்லை, புதியஏற்பாட்டில் இயேசுவின் போதனையும் ஆதரிக்கவில்லை.

பழையஏற்பாட்டில் தேவன் சொன்னது:

ஏசாயா 2:6 யாக்கோபின் வம்சத்தாராகிய உம்முடைய ஜனத்தைக் கைநெகிழ்ந்தீர்; அவர்கள் கீழ்த்திசையாரின் போதகத்தால் நிறைந்து, பெலிஸ்தரைப்போல் நாள்பார்க்கிறவர்களாயிருந்து, அந்நிய புத்திரர்மேல் பிரியப்படுகிறார்களே.

7 அவர்கள் தேசம் வெள்ளியினாலும் பொன்னினாலும் நிறைந்திருக்கிறது; அவர்கள் பொக்கிஷங்களுக்கு முடிவில்லை; அவர்கள் தேசம் குதிரைகளாலும் நிறைந்திருக்கிறது; அவர்கள் இரதங்களுக்கும் முடிவில்லை.

8 அவர்கள் தேசம் விக்கிரகங்களாலும் நிறைந்திருக்கிறது; தங்கள் கைகளின் கிரியையையும், தங்கள் விரல்கள் உண்டுபண்ணினதையும் பணிந்துகொள்ளுகிறார்கள். 9 சிறியவனும் குனிகிறான், பெரியவனும் பணிகிறான்; ஆகையால் அவர்களுக்கு மன்னியாதிருப்பீர்.

ஏசாயா 55:2 நீங்கள் அப்பமல்லாததற்காகப் பணத்தையும், திருப்திசெய்யாத பொருளுக்காக உங்கள் பிரயாசத்தையும் செலவழிப்பானேன்?

எசேக்கியேல் 7:19 தங்கள் வெள்ளியைத் தெருக்களில் எறிந்துவிடுவார்கள்; அவர்களுடைய பொன் வேண்டாவெறுப்பாயிருக்கும்; கர்த்தருடைய சினத்தின் நாளிலே அவர்கள் வெள்ளியும் அவர்கள் பொன்னும் அவர்களை விடுவிக்கமாட்டாது; அவர்கள் அதினால் தங்கள் ஆத்துமாக்களைத் திருப்தியாக்குவதும் இல்லை, தங்கள் வயிறுகளை நிரப்புவதும் இல்லை; அவர்கள் அக்கிரமமே அவர்களுக்கு இடறலாயிருந்தது.

உபாகமம் 15:4  எளியவன் உனக்குள் இல்லாதிருக்கும்படியாக இப்படிச் செய்யவேண்டும்;  7 உன் தேவனாகிய கர்த்தர் உனக்குக் கொடுக்கும் தேசத்தின் எந்த வாசலிலும் உன் சகோதரரில் எளியவனான ஒருவன் இருந்தால், எளியவனாகிய உன் சகோதரனுக்கு உன் இருதயத்தை நீ கடினமாக்காமலும், உன் கையை மூடாமலும், 8 அவனுக்கு உன் கையைத் தாராளமாய்த் திறந்து, அவனுடைய அவசரத்தினிமித்தம் அவனுக்குத் தேவையானதைக் கடன்கொடுப்பாயாக. 9 விடுதலை வருஷமாகிய ஏழாம் வருஷம் கிட்டியிருக்கிறதென்று சொல்லி, உன் இருதயத்திலே பொல்லாத நினைவு கொண்டு, உன் ஏழைச் சகோதரனுக்குக் கொடாமல் மறுத்து, அவன்மேல் வன்கண் வைக்காதபடிக்கும், அவன் உன்னைக் குறித்துக் கர்த்தரை நோக்கி அபயமிடாதபடிக்கும் எச்சரிக்கையாயிரு; அப்படிச் செய்வாயானால் அது உனக்குப் பாவமாயிருக்கும். 10 அவனுக்குத் தாராளமாய்க் கொடுப்பாயாக; அவனுக்குக் கொடுக்கும்போது உன் இருதயம் விசனப்படாதிருப்பதாக; அதினிமித்தமாக உன் தேவனாகிய கர்த்தர் உன்னுடைய எல்லாக் கிரியைகளிலும், நீ கையிட்டுச் செய்யும் எல்லாக் காரியங்களிலும் உன்னை ஆசீர்வதிப்பார். 11 தேசத்திலே எளியவர்கள் இல்லாதிருப்பதில்லை; ஆகையால் உன் தேசத்திலே சிறுமைப்பட்டவனும் எளியவனுமாகிய உன் சகோதரனுக்கு உன் கையைத் தாராளமாய்த் திறக்கவேண்டும் என்று நான் உனக்குக் கட்டளையிடுகிறேன்.

இவ்வசனங்களைப் படித்த பின்னரும், நாம் சம்பாதிப்பதை நம் இஷ்டம்போல் செலவளிக்க நமக்கு அதிகாரம் உள்ளது என்றுதான் சொல்லப்போகிறீர்களா?

சங்கீதக்காரன் மூலம் தேவன் சொன்னது:

சங்கீதம் 17:14 மனுஷருடைய கைக்கும், இம்மையில் தங்கள் பங்கைப் பெற்றிருக்கிற உலகமக்களின் கைக்கும் உம்முடைய கரத்தினால் என்னைத் தப்புவியும்; அவர்கள் வயிற்றை உமது திரவியத்தினால் நிரப்புகிறீர்; அவர்கள் புத்திரபாக்கியத்தினால் திருப்தியடைந்து, தங்களுக்கு மீதியான பொருளைத் தங்கள் குழந்தைகளுக்கு வைக்கிறார்கள். 15 நானோ நீதியில் உம்முடைய முகத்தைத் தரிசிப்பேன்; நான் விழிக்கும்போது உமது சாயலால் திருப்தியாவேன்.

சங்கீதம் 112:9 வாரியிறைத்தான், ஏழைகளுக்குக் கொடுத்தான், அவனுடைய நீதி என்றென்றைக்கும் நிற்கும்; அவன் கொம்பு மகிமையாய் உயர்த்தப்படும்.

தான் சம்பாதிப்பதில் தனக்குப் போக மீதியானதை நம் பிள்ளைகளுக்கு சொத்துக்களாக வைப்பதை விரும்பாமல், அவற்றை வாரியிறைத்து ஏழைகளுக்குக் கொடுப்பதுதான் தேவநீதி என சங்கீதக்காரன் மூலம் தேவன் கூறுகிறார். இந்த தேவநீதிக்கு விரோதமாக, நாம் சம்பாதிப்பதை நம் இஷ்டம்போல் செலவளிக்க அதிகாரம் உள்ளது என்றுதான் இன்னமும் சொல்லப்போகிறீர்களா?

புதிய ஏற்பாட்டில் இயேசுவும் பவுலும் சொன்னது:

மத்தேயு 6:19 பூமியிலே உங்களுக்குப் பொக்கிஷங்களைச் சேர்த்துவைக்கவேண்டாம்; இங்கே பூச்சியும் துருவும் அவைகளைக் கெடுக்கும்; இங்கே திருடரும் கன்னமிட்டுத் திருடுவார்கள். 20 பரலோகத்திலே உங்களுக்குப் பொக்கிஷங்களைச் சேர்த்துவையுங்கள்; அங்கே பூச்சியாவது துருவாவது கெடுக்கிறதும் இல்லை; அங்கே திருடர் கன்னமிட்டுத் திருடுகிறதும் இல்லை.

1 தீமோ. 6:19 இவ்வுலகத்திலே ஐசுவரியமுள்ளவர்கள் இறுமாப்பான சிந்தையுள்ளவர்களாயிராமலும், நிலையற்ற ஐசுவரியத்தின்மேல் நம்பிக்கை வையாமலும், நாம் அனுபவிக்கிறதற்குச் சகலவித நன்மைகளையும் நமக்குச் சம்பூரணமாய்க் கொடுக்கிற ஜீவனுள்ள தேவன்மேல் நம்பிக்கை வைக்கவும், 18 நன்மைசெய்யவும், நற்கிரியைகளில் ஐசுவரியவான்களாகவும், தாராளமாய்க் கொடுக்கிறவர்களும், உதாரகுணமுள்ளவர்களுமாயிருக்கவும், 19 நித்திய ஜீவனைப் பற்றிக்கொள்ளும்படி வருங்காலத்திற்காகத் தங்களுக்கு நல்ல ஆதாரத்தைப் பொக்கிஷமாக வைக்கவும் அவர்களுக்குக் கட்டளையிடு.

சகோ.சுந்தர் அவர்களே! நம் சம்பாத்தியம் மற்றும் ஆஸ்தியைக் கொண்டு பிறருக்குத் தாராளமாய்க் கொடுப்பதுதான் நித்திய ஜீவனுக்கான ஆதாரம் எனப் பவுல் சொல்கிறார். அச்செயலைச் செய்யக் கட்டளையிடும்படி தீமோத்தேயுவிடம் பவுல் கூறுகிறார். நீங்களோ நாம் சம்பாதிப்பதை நம் இஷ்டம்போல் செலவளிக்க நமக்கு அதிகாரம் உள்ளது என்றும் அது பாவமல்ல என்றும் சொல்லி, உங்கள் தளத்திற்கு வருபவர்கள் நித்திய ஜீவனைப் பெறவிடாதபடிக்கு அவர்களுக்கு இடறலாக இருக்கிறீர்கள்.

முதலாவது உங்கள் தளத்தினர் நித்திய ஜீவனை பெறுவதற்கான கற்பனைகளைப் போதியுங்கள்; அதையடுத்து, அவர்கள் முதலாம் உயிர்த்தெழுதலுக்கு பங்கடையும் பரிசுத்தவான்களாகும்படி போதியுங்கள்; இறுதியாக, வெற்றியாளன் ஒருவன் வந்தால்தான் தேவதிட்டம் நிறைவேறும் எனும் உங்கள் கருத்தின்படி வெற்றியாளன் உருவாகப் போதியுங்கள்.

நம்மிடம் இருப்பதை பிறருக்குக் கொடுத்து இரக்கமாயிருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை, அது பாவமுமில்லை எனக் கூறும் நீங்கள், எங்கோ இடிபாடுகளுக்குள் கிடந்து தவிப்போர் மீது மிகுந்த இரக்கமுற்று அவர்களுக்காக ஜெபிக்க வேண்டும் என்றும் அவர்கள் அப்படி வேதனைப்படுவதற்கு சாத்தான்தான் காரணமென்றும் சொல்கிறீர்கள். அதற்கு சாத்தான் காரணமல்ல என்றும் மனிதர்களின் பல துன்பங்களுக்கு மனிதர்களே காரணம் என்றும் நான் சொன்னால், நான் இரக்கமில்லாதவன், தேவ அன்பு இல்லாதவன் என்று சொல்லி என்னை நியாயந்தீர்க்கிறீர்கள்.

இன்னும் தேவனைக் குறித்து பின்வருமாறு எழுதி, தேவன் பட்சபாதமுள்ளவர், சர்வாதிகாரி என்பது போன்ற தோற்றத்தை உருவாக்கி, தேவனை அநீதியானவராகக் காட்டும் உங்களது பின்வரும் பதிவுக்கு விரைவில் பதில் தருவேன். அதன்பின் நீங்கள் அனுமதித்தால் உங்கள் தளத்தில் பதிவைத் தருவேன்; இல்லாவிடில் நிரந்தரமாக விலகிவிடுவேன்.

//பாவம் செய்தவனுக்கு நிச்சயம் தண்டனை உண்டு! ஆகினும்  அதை நிறைவேற்றுவதோ அல்லது அதை  மன்னிப்பதோ முற்றிலும் தேவனின் விருப்பத்திற்கு ஏற்றாற்போல் இருக்கும்.

உதாரணமாக பிறன் மனைவியை எடுத்துகொண்டு அவளது கணவனைக் கொன்றுபோட்ட தாவீதுக்குத் தண்டனையுடன் கூடிய மன்னிப்பு கிடைத்தது, ஆனால் சாதாரணமாக, தேவன் அழித்துவிட சொன்ன மிருக ஜீவன்களை கர்த்தருக்கு பலியிட வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் உயிரோடு வைத்திருந்த சவுலுக்கோ மன்னிப்பில்லை அவன் மரிக்க நேர்ந்தது.

நமது ரட்சகர் கூடவே இருந்துவிட்டு பின்னர் தெரியவே தெரியாது என்று மறுதலித்த பேதுருவுக்கு மன்னிப்பு கிடைத்தது ஆனால் தங்கள் சொந்த சொத்தை விற்ற கிரயத்தில் ஒருபாதியை எடுத்துகொண்டு பொய் சொன்ன அனனியா சப்பீராளுக்கு மன்னிப்பு கிடைக்கவில்லை. மரிக்க நேர்ந்தது. 

எனவே, எந்த பாவத்துக்கு எவ்வளவு தண்டனை வழங்குவது அதை எவ்வாறு நிறைவேற்றவேண்டும் அல்லது அதை எதன் அடிப்படையில் மன்னிக்கவேண்டும் என்பதெல்லாம் முடிவெடுக்க தேவன் ஒருவர்க்கே உரிமை உண்டு. அதில் நாம் தலையிடுவது முற்றிலும் சரியானதல்ல.//

சகோ.சுந்தர்:

//நான் எழுதிய ஒரு வார்த்தையை பிடித்துக் கொண்டு நான் ஏதோ நன்மை செய்யவேகூடாது என்று எழுதிக்கொண்டு  இருப்பது போல  தீர்த்து,  இங்கு இத்தளத்துக்கு வருபவர்களுக்கு  இடறல் உண்டாக்குகிறேன் அது இது என்று என்னென்னவோ எழுதிக்கொண்டு போகிறீர்கள்.//

அன்பான சகோதரரே!

நீங்கள் “நன்மைசெய்யக்கூடாது” என எழுதினதாக நான் கூறவில்லை. ஆனால் உங்களது கீழ்காணும் பதிவு, நாம் நன்மை செய்யாவிட்டாலும் அது பாவமல்ல எனும் கருத்தை மறைமுகமாகச் சொல்வதாக நான் கூறியிருந்தேன்.

//இயேசுவின் வார்த்தைகளின்படி "தனக்குண்டனவற்றை விற்று தரித்திரனுக்கு கொடுக்காதவனை" பாவம் செய்தவன் என்று சொல்லிவிட முடியாது. காரணம் அவனுக்குண்டானதை அவன் எப்படி வேண்டுமானாலும் செய்ய அவனுக்கு அதிகாரம் இருக்கிறது என்பதையும் வேறொரு  வசனம் சொல்கிறது.//

“நமக்குண்டானதை என்ன வேண்டுமானாலும் செய்ய நமக்கு அதிகாரம் உள்ளது” எனும் உங்கள் கூற்றுக்கு என்ன அர்த்தம் என்பதை சற்று விளக்கமாக எழுதுங்கள்; அதன்பின் உங்கள் கூற்று எப்படி இடறலாக உள்ளது என்பதை நான் சொல்கிறேன்.

//ஒருவேளை "தனக்குண்டான  எல்லாவற்றையும் விற்று கொடுக்காததும் பாவம்தான்" என்று தாங்கள் கருதினால் அதை நான் ஏற்க தயார். அதையும் உடனடியாக என்னால் கைகொள்ள முடியும். ஏனெனில் எனக்கு  விற்று கொடுப்பதற்கு கார் பங்களா வீடு நிலம் போன்ற வசதியெல்லாம் கிடையாது.//

எல்லாவற்றையும் என்றால் “எல்லாவற்றையும்தான்” என்கிறீர்கள். உங்கள் வரையறைப்படியே வருகிறேன். உங்களிடம் கார், பங்களா, வீடு, நிலம் இல்லை. நல்லது. இவை மட்டுமா “எல்லாவற்றிலும்” அடங்கும்? உங்கள் வீட்டில் வேறு பொருட்களே இல்லையா? நாற்காலி, மேசை, பாத்திரம், அடுப்பு, கடிகாரம், செல் போன் போன்றவை உங்களிடம் உள்ளதா? ஆம் என்றால் இவையெல்லாம் “எல்லாவற்றிலும்” அடங்காதா? இன்னும் நூல் பிடித்தாற்போல் சொல்ல வேண்டுமானால், உங்கள் அடுத்த வேளைக்கான உணவு, அணிந்திருக்கும் உடை, செருப்பு போன்றவைகளும் “எல்லாவற்றிலும்”அடங்காதா எனக் கேட்க வேண்டியதிருக்கும். இவையெல்லாம் அடங்காது எனில் ஏன் அடங்காது என்பதை விளக்குங்கள். அதன் பின்னர்தான் மாற்கு 10:21-ஐ நாம் சரியாகப் புரிந்துகொள்ள முடியும்.

//ரோமர் 9:15 அவர் மோசேயை நோக்கி: எவன்மேல் இரக்கமாயிருக்கச் சித்தமாயிருப்பேனோ அவன்மேல் இரக்கமாயிருப்பேன், எவன்மேல் உருக்கமாயிருக்கச் சித்தமாயிருப்பேனோ அவன்மேல் உருக்கமாயிருப்பேன் என்றார்.
 
இந்த வசனத்தின் அடிப்படையில்  நாம் தேவனை நோக்கி "நீர் ஏன் இவன்மேல் இரக்கமாயிருக்கிரீர் இவனை மட்டும் ஏன் மன்னித்தீர்" என்றெல்லாம் கேள்வி கேட்க முடியாது என்று எழுதினேன். இதில் எதுவும் தவறுபோல் எனக்கு தெரியவில்லை சகோதரரே  உங்கள் புரிதலில்தான் தவறு இருக்கிறது.//

ஒவ்வொரு பதிவிலும் ஒவ்வொரு அடிப்படையைச் சொல்கிறீர்கள். இப்பதிவில் ரோமர் 9:15-ன் அடிப்படையில் என்கிறீர்கள்; ஆனால் பழைய பதிவில் வேறு உதாரணங்களைச் சொல்லியுள்ளீர்கள். உங்கள் பழைய பதிவை சற்று படித்து பாருங்கள்.

//பாவம் செய்தவனுக்கு நிச்சயம் தண்டனை உண்டு! ஆகினும்  அதை நிறைவேற்றுவதோ அல்லது அதை  மன்னிப்பதோ முற்றிலும் தேவனின் விருப்பத்திற்கு ஏற்றாற்போல் இருக்கும்.

உதாரணமாக பிறன் மனைவியை எடுத்துகொண்டு அவளது கணவனை கொன்றுபோட்ட தாவீதுக்கு  தண்டனையுடன் கூடிய மன்னிப்பு கிடைத்தது, ஆனால் சாதாரணமாக, தேவன் அழித்துவிட சொன்ன மிருக ஜீவன்களை கர்த்தருக்கு பலியிட வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் உயிரோடு வைத்திருந்த சவுலுக்கோ மன்னிப்பில்லை அவன் மரிக்க நேர்ந்தது.

நமது ரட்சகர் கூடவே இருந்துவிட்டு பின்னர் தெரியவே தெரியாது என்று மறுதலித்த பேதுருவுக்கு மன்னிப்பு கிடைத்தது ஆனால் தங்கள் சொந்த சொத்தை விற்ற கிரயத்தில் ஒருபாதியை எடுத்துகொண்டு பொய் சொன்ன அனனியா சப்பீராளுக்கு மன்னிப்பு கிடைக்கவில்லை. மரிக்க நேர்ந்தது.

எனவே, எந்த பாவத்துக்கு எவ்வளவு தண்டனை வழங்குவது அதை எவ்வாறு நிறைவேற்றவேண்டும் அல்லது அதை எதன் அடிப்படையில் மன்னிக்கவேண்டும் என்பதெல்லாம் முடிவெடுக்க தேவன் ஒருவர்க்கே உரிமை உண்டு. அதில் நாம் தலையிடுவது முற்றிலும் சரியானதல்ல.//

இப்பதிவுக்கு பதில் தருகிறேன் எனச் சொல்லியிருந்தேன். அதற்குள் ரோமர் 9:15-ஐ எடுத்துக் காட்டி விளக்கம் சொல்கிறீர்கள். அதிலும் உங்கள் மனம்போல் வார்த்தையைக் கூட்டுகிறீர்கள். ரோமர் 9:15-ல் இரக்கம் எனும் வார்த்தை மட்டும்தான் உள்ளது. நீங்கள் அதோடுகூட மன்னிப்பு எனும் வார்த்தையையும் சேர்த்துக் கொண்டீர்கள்.

ரோமர் 9:15-ன் context-ஐ ஒதுக்கிவிட்டு, வெறுமனே அவ்வசனத்தை மாத்திரம் படித்தால், அதன் அர்த்தத்தை நாம் சரியாகப் புரிந்துகொள்ள முடியாது. ரோமர் 9:15-க்கு தனியாக நீண்ட விளக்கம் சொல்ல வேண்டும்.

ரோமர் 9:15 அடங்கியுள்ள அதே வேதாகமத்தில், தேவன் பட்சபாதமுள்ளவரல்ல, தேவன் நீதிபரர் எனும் வசனங்களும் அடங்கியுள்ளன. எல்லா வசனங்களையும் balance செய்துதான் கருத்து சொல்லவேண்டும். நீங்கள் பொறுமையாகக் கேட்கத் தயாரெனில் நான் சொல்லத் தயார்.

சுந்தர்:

//சகோதரர்  அவர்களே, நான் ஒன்றை நினைத்துகொண்டு எழுத நீங்கள் ஒன்றை நினைத்துகொண்டு எழுத இருவருக்குமே அனேக நேரம் மற்றும் உழைப்பு வியர்த்தமாகிறது எனவேநான் சுருக்கமாக என்னுடய கருத்தை சொல்லி முடிக்கிறேன்.//

அன்பான சகோதரரே!

நம் இருவரின் நேரம் மற்றும் உழைப்பு வியர்த்தமாவதைத் தவிர்க்க, நான் விவாதத்திலிருந்து விலகிக்கொள்ளவே விரும்புகிறேன். என்றாலும் எனது இறுதி முயற்சியாக ஒரேயொரு விளக்கம் மட்டும் கேட்கிறேன்.

இதுவரை நானோ நீங்களோ சொன்ன எந்த கருத்தையும் மேற்கோள் காட்டாமல், மாற்கு 10:21-க்கு தெளிவான விளக்கத்தைத் தரும்படி கேட்கிறேன். குறிப்பாக “எல்லாவற்றையும்” எனும் வார்த்தைக்கான உங்கள் விளக்கத்தை தகுந்த உதாரணங்களுடன் கூறும்படி வேண்டுகிறேன்.

சுந்தர்:

//எபிரெயர் 3:4  எல்லாவற்றையும் உண்டுபண்ணினவர் தேவன்.
 
இங்கு தேவன் இல்லாமல் எந்த ஒருபொருளும் உண்டாகவில்லை. எனவே எல்லாவற்றையும் என்ற வார்த்தை அனைத்து பொருட்களையும் குறிக்கிறது.//

அன்பான சகோதரரே!

“எல்லாவற்றையும்” எனும் வார்த்தைக்கான அர்த்தம் எனக்கு நன்றாகவே தெரியும். நான் கேட்டது: மாற்கு 10:21 வசனம் சொல்லப்பட்ட சந்தர்ப்பத்தில் “எல்லாவற்றையும்” எனும் வார்த்தைக்கான விளக்கத்தை. உங்கள் விளக்கத்தை “தகுந்த உதாரணங்களுடன்” சொல்லும்படி கேட்டிருந்தேன்; ஆனால் நீங்கள் சொல்லவில்லை.

அவ்வார்த்தைக்கான எனது விளக்கத்தை உதாரணங்களுடன் கூறியிருந்தேன்; ஆனால் நீங்களோ, “வசனத்தோடு நான் வார்த்தைகளைக் கூட்டுவதாக/குறைப்பதாகக்” கூறிவிட்டீர்கள். அதனால்தான் தெளிவான விளக்கத்தைக் கூறும்படி உங்களிடம் கேட்டேன்; ஆனால் இன்னமும் தெளிவான விளக்கத்தை நீங்கள் தரவில்லை.

மீண்டும் கேட்கிறேன்: அந்த வாலிபன் அல்லது அந்த வாலிபனின் இடத்தில் இருக்கும் நான் எதையெல்லாம் விற்று தரித்திரருக்குக் கொடுக்கவேண்டும்? உதாரணமாக எனது வீடு, மேஜை, நாற்காலி, பாத்திரம், அடுப்பு அத்தனையையும் விற்க வேண்டுமா? அல்லது இன்னும் எதையெதை விற்க வேண்டும்? விற்றுவிட்டு நானும் எனது குடும்பமும் எங்கே போய் தங்க வேண்டும்? எதைச் சாப்பிட வேண்டும்?

அப்பத்தினால் மட்டுமல்ல, தேவனுடைய வாயிலிருந்து புறப்படும் ஒவ்வொரு வார்த்தையினாலும் பிழைப்பான் எனும் வசனத்தை விசுவாசித்து, ஆகாரம் புசியாமல் பட்டினியாய் கிடந்து வாழ வேண்டும் என்கிறீர்களா? பிளாட்பாரத்திலும் காடுகளிலும் தங்கி மழையிலும் வெயிலிலும் காயவேண்டும் என்கிறீர்களா? இதைத்தான் அந்த வாலிபனிடம் இயேசு எதிர்பார்த்தாரா?

எல்லாவற்றையும் விபரமாகத் தெரிவிக்கவும்.

சுந்தர்:

//இயேசு அவரது சீஷர்களை அழைத்தபோது அவர்கள் எப்படி எல்லாவற்றையும் விட்டு அவர் பின்சென்றார்களோ அது போல்  செல்லவேண்டும்.//

அன்பான சகோதரரே!

இதுதான் உங்கள் விளக்கமெனில், இன்று யாருமே நீங்கள் சொல்கிற பிரகாரம் நடக்க இயலாது. ஏனெனில், அன்றைய சீஷர்களின் கண்முன்னே இயேசு நேரடியாக மாம்சப்பிரகாரமாகத் தோன்றித்தான் அவர்களை அழைத்தார்; அதன்படித்தான் அவர்கள் இயேசுவின் பின்னே அவர் செல்லுமிடமெல்லாம் சென்றனர் (மாம்சப்பிரகாரமாக). அன்று போல் இன்று யார் முன்னேயும் மாம்சப்பிரகாரமாக இயேசு தோன்றி அழைப்பதில்லை என்பது நிச்சயம். அப்படியிருக்க, அன்றைய சீஷர்களைப் போல் எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டு இயேசுவின் பின்னே இன்று யார்தான் செல்லமுடியும்?

நான் எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டு இயேசுவின் பின்னே செல்லும்படி, இயேசுவை என்முன்னே மாம்சப்பிரகாரமாகக் காட்டுங்கள், நானும் எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டு அவர் பின்னே செல்கிறேன்.

ஒரு வசனத்துக்கு விளக்கம் கேட்டால் இன்னொரு வசனத்தைச் சொல்கிறீர்கள். நீங்கள் சொல்கிறதை ஏற்றுக்கொண்டால்கூட, இயேசுவின் சீஷர்கள் தங்களுக்குண்டானதை விற்று தரித்திரருக்குக் கொடுத்துவிட்டு, தங்கள் குடும்பத்தாருக்கு வீடு வாசல் பாத்திரம் பண்டம் கூட வைக்காமல் அத்தனையையும் விற்றுவிட்டு இயேசுவின் பின் செல்லவில்லையே!

அவர்கள் தங்கள் குடும்பம் மனைவி மக்கள் எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டு (கவனிக்கவும், விற்றுவிட்டு அல்ல) இயேசுவின் பின் சென்றனர். அவர்களுக்கு இயேசு சொன்னது தனிப்பட்ட முறையில் அவர்களுக்கு மட்டுமே உரித்தாகும். எவை இயேசுவின் கற்பனைகள், எவை 12 சீஷருக்கு தனிப்பட்ட முறையில் சொல்லப்பட்டவை என்ற வித்தியாமின்றி எல்லாவற்றையும் போட்டு குழப்பிக்கொள்கிறீர்கள்.

இன்னும் சொல்லப்போனால், இயேசுவின் மரணம் வரை மட்டுமே பேதுரு தன் குடும்பத்தைப் பிரிந்து இயேசுவின் பின் சென்றார். இயேசு பரமேறிய பின்னர், பேதுரு தனது மனைவியுடன் இருந்துகொண்டுதான் அப்போஸ்தல பணியைச் செய்தார்.

1 கொரி. 9:5 மற்ற அப்போஸ்தலரும், கர்த்தருடைய சகோதரரும், கேபாவும் செய்கிறதுபோல, மனைவியாகிய ஒரு சகோதரியைக் கூட்டிக்கொண்டு திரிய எங்களுக்கும் அதிகாரமில்லையா? (கேபா என்றால் பேதுரு என அர்த்தம்: யோவான் 1:42).

தன் மனைவியோடுகூட ஊழியம் செய்த பேதுரு, அவர்களை என்ன தெருவிலா தங்க வைத்திருப்பார்?

பவுலுங்கூட ஒரு வீட்டை வாடகைக்கு எடுத்து இருந்துகொண்டு அப்போஸ்தலப் பணியைச் செய்தார்.

அப்போஸ்தலர் 28:30 பின்பு பவுல் தனக்காக வாடகைக்கு வாங்கியிருந்த வீட்டிலே இரண்டு வருஷமுழுதும் தங்கி, தன்னிடத்தில் வந்த யாவரையும் ஏற்றுக்கொண்டு, 31 மிகுந்த தைரியத்துடனே தடையில்லாமல், தேவனுடைய ராஜ்யத்தைக் குறித்துப் பிரசங்கித்து, கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்துவைப்பற்றிய விசேஷங்களை உபதேசித்துக்கொண்டிருந்தான்.

அப்படியானால் இருக்கிற வீட்டை விற்றுவிட்டு வாடகை வீட்டில் இருந்துகொள்ளலாம் என்கிறீர்களா? அதேபோல் இருக்கிற வாகனத்தை விற்றுவிட்டு மற்றொருவர் வாகனத்தில் இலவசமாகவோ வாடகைக்கோ பயணம் செய்யலாம் என்கிறீர்களா?

இருக்கிற நகைகளை விற்றுவிட்டு, யாரிடமாவது இலவசமாகவோ வாடகைக்கோ நகைகளை வாங்கி கழுத்து நிறைய போட்டுக்கொள்ளலாம் என்கிறீர்களா? இப்படியே எந்தப் பொருளையும் வாடகைக்கோ இலவசமாகவோ வாங்கி பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம் என்கிறீர்களா?

நீங்களும்கூட உங்களிடம் வீடு இல்லை, கார் இல்லை என்கிறீர்கள்; ஆனால் வாடகை வீட்டில் குடியிருக்கிறீர்கள், பேருந்துகளில் பயணம் செய்கிறீர்கள் அல்லவா?

எழுத்தின்படி நமக்குச் சொந்தமாக ஒரு பொருளும் இல்லாமல் இருந்தால் மட்டும் இயேசுவின் கட்டளைப்படி நடப்பதாக ஆகிவிடுமா? எந்தெந்த பொருட்களை விற்று தரித்திரருக்குக் கொடுக்க வேண்டுமெனச் சொல்கிறீர்களோ அதே பொருட்களை இலவசமாகவோ வாடகைக்கோ பயன்படுத்தவும் கூடாது.

நான் என்னிடம் இருக்கிற அத்தனையையும் விற்று தரித்திரருக்குக் கொடுத்துவிட்டு, அவற்றையெல்லாம் எனது மாத சம்பளத்தில் வாடகைக்கு வாங்கி பயன்படுத்தினால், அதில் எனக்கு என்ன சிரமம் உள்ளது? அப்படிச் செய்தால் இயேசுவின் கட்டளைப்படி நடப்பதாக ஆகிவிடுமா?

இயேசு தமக்குத் தேவையான போது, இராவிருந்துக்காக ஒரு வீட்டின் மாடி அறையை ஏற்பாடு செய்து பயன்படுத்தவில்லையா? பவனிக்காக மற்றொருவரின் கழுதையை கொண்டுவரச் சொல்லி அதில் ஏறிச்செல்லவில்லையா? படகுகளில், கப்பல்களில் பயணிக்கவில்லையா?

வசனம் என்ன நோக்கத்தில் கூறப்பட்டதோ அதன் அடிப்படையில் சிந்தித்து வசனத்துக்குக் கீழ்ப்படிவதுதான் சரியானது. இயேசுவிடம் வந்த வாலிபனிடம் நிறைய ஆஸ்தி (அதாவது சொத்து property) இருந்தது. தனக்கோ அல்லது பிறருக்கோ பயனற்ற வகையில் வைத்திருக்கும் அந்த சொத்துக்களை விற்று தரித்திரருக்குக் கொடுக்க வேண்டும் என்பதே இயேசுவின் கட்டளை. ஆனால் மிகுந்த ஆஸ்தியுடைய அந்த வாலிபனுக்கு, அவற்றை விற்க மனமில்லை. எனவேதான் இயேசுவின் கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படிய தவறினான்.

இயேசுவின் கட்டளைப்படி நடக்க வேண்டுமெனில், தனது ஆஸ்திகளையெல்லாம் இழக்கவேண்டுமே என்றுதான் அந்த வாலிபன் கவலைப்பட்டானேயொழிய, நீங்கள் சொல்வதுபோல் தனது வீடு, மேஜை, நாற்காலி, மற்றும் பொருட்களையெல்லாம் விற்றுவிட்டு தெருத்தெருவாக அலைய வேண்டியதிருக்குமே என நினைத்து அவன் கவலைப்படவில்லை.

ஆஸ்தி என்பது நாம் அனுதினமும் பயன்படுத்தும் பொருட்கள் அல்ல. பயன்பாட்டுக்காக இல்லாமல் வைத்திருக்கும் பொன், நிலம், வீடு, வங்கி சேமிப்பு போன்றவைதான் ஆஸ்தி.

//இங்கு மனைவி மக்கள் பிள்ளைகளோடு நாம் வாழ்வது முக்கியம்  அல்ல! தேவனின் வார்த்தைகள்படி நடந்து இயேசுவுக்கு பாத்திர வானாகி  நித்திய ஜீவனை சுதந்தரிப்பதே முக்கியம்.//

பேதுருவும் அப்போஸ்தலரும் மனைவியோடு வாழ்ந்ததாக வசனம் சொல்கிறதே, அப்படியானால் அவர்களுக்கு நித்திய ஜீவன் கிடைக்காதா?

//இந்த புதிய ஏற்பாட்டுகாலத்தை பொறுத்தவரை நாம் எதை இழக்க துணிகிறோமோ அதைதான் நூறத்தனையாக திரும்ப பெறுவோம் என்று இயேசு சொல்லியிருக்கிறார்.//

கிறிஸ்துவின் நாமத்தினிமித்தம் இழப்பதைப்பற்றிதான் வசனம் சொல்கிறது. கிறிஸ்துவுக்காய் வாழ்வதற்கு மனைவியோ சகோதரரோ பிள்ளைகளோ இடறலாயிருந்தால் அவர்களை இழக்க முன்வரவேண்டும் என்பதையே வசனம் சொல்கிறது.

தமது 12 சீஷர்களை எல்லாவற்றையும் விட்டு வரச்சொன்னார் இயேசு. அதன்படி அவர்கள் குடும்பத்தையெல்லாம் விட்டுவிட்டு வந்தனர், ஆனால் இயேசு பரமேறிய பின் குடும்பத்தோடு இணைந்துகொண்டனர். இயேசுவின் ஊழிய நாட்களில் அவர்கள் குடும்பத்தை விட்டு வரவேண்டிய அவசியம் இருந்தது, எனவே அதைச் செய்தனர்; இயேசு பரமேறிய பின் அந்த அவசியமில்லை; எனவே குடும்பத்தோடு சேர்ந்துகொண்டனர்.

//தன்  ஜீவனை  முதல்கொண்டு  இழக்க  துணியவேண்டும்  என்று  சொல்லப்பட்டுள்ளது!//

ஆம், நிச்சயமாக. ஆனால் யூதாஸ்கூட தன் ஜீவனை இழக்க முன்வந்தான்; அப்படியாக முன்வருவதைத்தான் இயேசு சொன்னாரா? இயேசுவுக்கு சாட்சியாய் வாழ்வதினிமித்தம் நம் ஜீவனை இழப்பதற்கான சந்தர்ப்பம் உண்டானால், அப்போது நம் ஜீவனை இழக்க முன்வந்தால் போதுமானது.

//"என்னைப் பின்பற்ற கடவன்" என்று சொன்ன இயேசு எவ்வாறு வாழ்ந்தார்?  அவர் எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டார், அவரிடம் உடுத்தியிருந்த துணியைத் தவிர ஒன்றும் இல்லாமல் இருந்ததே!//

இயேசு திருமணம் செய்யவில்லை; அப்படியானால் அவரைப் பின்பற்றுகிறவர்கள் திருமணம் செய்யக்கூடாது என்கிறீர்களா? இயேசு தம்மைத் தேவனுடைய குமாரன் எனச் சொன்னார்? அவரைப் பின்பற்றுபவர்களும் அப்படித்தான் சொல்லவேண்டுமா?

இயேசு எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டார், அவரது சீஷர்களும் எல்லாவற்றையும் விட்டுவிட்டனர் எனில், ஏன் ஒரு சீஷன் பணப்பையை வைத்திருக்க வேண்டும்? அந்த சீஷன் தனக்காக மட்டுமே அந்த பணப்பையை வைத்திருந்தானா, அல்லது எல்லோருக்காகவும் வைத்திருந்தானா?

இன்னுமொரு விஷயம். யூதாஸ் மட்டுமின்றி மற்ற சீஷர்களும் பணப்பை மற்றும் சாமான்பை வைத்திருந்தனர். பின்வரும் வசனங்களைப் படியுங்கள்.

லூக்கா 22:35 பின்னும் அவர் அவர்களை நோக்கி: நான் உங்களைப் பணப்பையும் சாமான்பையும் பாதரட்சைகளும் இல்லாமல் அனுப்பினபோது, ஏதாகிலும் உங்களுக்குக் குறைவாயிருந்ததா என்றார். அவர்கள், ஒன்றும் குறைவாயிருந்ததில்லை என்றார்கள். 36 அதற்கு அவர்: இப்பொழுதோ பணப்பையும் சாமான்பையும் உடையவன் அவைகளை எடுத்துக்கொள்ளக்கடவன்;

ஒரு முறை பணப்பை மற்றும் சாமான்பையை எடுக்க வேண்டாம் எனச் சொன்ன இயேசு; மற்றொரு முறை அவற்றை எடுத்துக்கொள்ளச் சொன்னார். இவற்றில் எந்தக் கட்டளையை நீங்கள் பின்பற்றுவீர்கள்? சீஷர்களுக்கான தனிப்பட்ட கட்டளைகளையும் பொதுவான கற்பனைகளாக நினைத்தால் இப்படித்தான் குழப்பம் உண்டாகும்.

இயேசுவிடம் எதுவுமே இல்லை என்றீர்களே, அவரது சீஷரிடமுள்ள பணப்பை மற்றும் சாமான்பை ஆகியவை அவரது உபயோகத்துக்கும் சேர்த்துதானே?

ஒருவேளை இயேசு அவற்றைப் பயன்படுத்தியிருக்க மாட்டார் என வைத்துக்கொண்டால்கூட, அவரைப் பின்பற்றின அவரது சீஷர்கள் அவற்றைப் பயன்படுத்தினார்களல்லவா? அவற்றை எடுத்துக்கொள்ளும்படி இயேசுவும் சொல்லியுள்ளாரல்லவா?

//யோவான் 14:30  இந்த உலகத்தின் அதிபதி வருகிறான். அவனுக்கு என்னிடத்தில் ஒன்றுமில்லை.//

இந்த வசனத்தில் இயேசு சொல்வது, உலகப்பொருட்களைக் குறித்து என நீங்கள் புரிந்துகொண்டுள்ளது எனக்கு மிகவும் ஆச்சரியமாயுள்ளது.

சாத்தான் இயேசுவைக் குற்றப்படுத்தத்தக்கதாக இயேசுவிடம் எந்தவொரு விஷயமும் இல்லை என்பதையே இயேசு அவ்வாறு சொன்னார் என்பதே எனது புரிந்துகொள்தல்.

//எனவே எல்லா பொருட்களை மட்டும் அல்ல, தன்  ஜீவன் வரை அனைத்தையும் இழக்கத் துணிவதே இயேசு குறிப்பிடும் எல்லாவற்றையும் விட்டுவிடும் நிலை அல்லது விட துணியும் நிலை. அதுவே ஒரு மேலான நிலை  என்று வேதம் சொல்கிறது.//

ஆம். ஆனால் ஒரு சின்ன திருத்தம்.

“எல்லா பொருட்களை மட்டும் அல்ல, தன்  ஜீவன் வரை அனைத்தையும் இழப்பதற்கான சந்தர்ப்பம் வருகையில், அவற்றை இழக்கத் துணிவதே இயேசு குறிப்பிடும் எல்லாவற்றையும் விட்டுவிடும் நிலை அல்லது விடத் துணியும் நிலை. அதுவே ஒரு மேலான நிலை என்று வேதம் சொல்கிறது.”

சந்தர்ப்பம் வரும்போது எதையும் இழந்தால் போதுமானது. பணப்பையும் சாமான்பையும் தேவைப்படாத சந்தர்ப்பத்தில் அவற்றை எடுக்கவேண்டாம் எனச் சொன்ன இயேசு, அவை தேவைப்படுங்காலத்தில் அவற்றை எடுத்துக்கொள்ளவும் சொன்னாரல்லவா? எனவே எப்போது ஒரு பொருளை (கிறிஸ்துவினிமித்தம்) இழக்க சந்தர்ப்பம் வருகிறதோ, அப்போது அதை இழந்தால் போதும். எப்போது நம் ஜீவனை (கிறிஸ்துவினிமித்தம்) இழக்க சந்தர்ப்பம் வருகிறதோ, அப்போது அதை இழந்தால் போதும்.

மாறாக, எனது பொருட்கள் ஒன்றுவிடாமல் அனைத்தையும் இப்போதே இழந்துவிடுவேன், என் ஜீவனையும் இப்போதே இழந்துவிடுவேன் எனச் சொல்வது வசனத்தை அனர்த்தமாக்கிவிடும்.

//ஆதி திருச்சபையில் இந்த வசனத்தின் அடிப்படையிலேயே எல்லா விசுவாசிளும் நிலம் வீடு போன்றவற்றை விற்று அப்போஸ்தலர் பாதத்தில் வைத்து தங்களுக்கென்று எதுவும் இல்லாமல் பொதுவாக அனுபவித்தார்கள் என்று வேதம் சொல்கிறது.//

எல்லாவற்றையும் விற்று அப்போஸ்தலரிடம் வைத்த ஆதித்திருச்சபையார், எப்படி வீடுகள்தோறும் அப்பம் பிட்டனர்? அப்படியானால் வீடுகளை அவர்கள் விற்கவில்லையா? 3 மாடி வீடுகூட அவர்களிடம் இருந்ததாக அப். 20:9 சொல்கிறதே!

இதிலிருந்து நாம் என்ன அறிகிறோம்? தாங்கள் குடியிருந்த வீடுபோக அதிகமாக வீடுகள் வைத்திருந்தால் அவற்றை விற்றுக் கொடுத்திருப்பார்கள் என்பதே. வீடுகளை விற்றுக்கொடுத்தவர்கள், மேஜை, நாற்காலி, அடுப்பு, பாத்திரம் போன்றவற்றையுமா விற்றனர்? இல்லையே! தாங்கள் அனுதினமும் பயன்படுத்தாமல் நிரந்தர சொத்துக்களாக வைத்திருந்த நிலங்கள், வீடுகள், காணியாட்சிகள் போன்றவற்றைத்தான் விற்றுக் கொடுத்தனர். இதேவிதமாக விற்றுக் கொடுக்கும்படிதான் அந்த வாலிபனிடமும் இயேசு சொன்னார்.

தங்கள் சொத்துக்களை விற்றுக் கொடுத்த ஆதித்திருச்சபையார், அவற்றை எல்லோருமாக சேர்ந்து அனுபவித்தனர். எனவே இருப்பவன், இல்லாதவன் என்ற வேறுபாடு அவர்களிடையே அகன்று சமநிலை உண்டானது. இந்த சமநிலை உண்டாகவேண்டுமென்பதுதான் இயேசுவின் நோக்கமும். மற்றபடி உடுத்தின உடை தவிர வேறெதையும் நாம் பயன்படுத்தக்கூடாது என்பது இயேசுவின் எண்ணமல்ல/நோக்கமல்ல.

இப்போதுகூட ஒருமனமுள்ளவர்களாக நாம் நம்முடையதை விற்று, நாமெல்லோரும் சரிசமமாக அனுபவித்துக்கொள்ள தடையெதுவுமில்லை. ஆனால் நமக்குள் ஒருமனம் வரவேண்டுமே!

எல்லாவற்றையும் அனுபவிக்க எனக்கு அதிகாரம் உண்டு என்றே பவுல் சொல்கிறார். ஆனால் எல்லாம் தகுதியாயிராது என்றும் சொல்கிறார். இதன் அர்த்தமென்ன? தகுதியான எதையும் நாம் அனுபவித்துக்கொள்ளலாம் என்பதே. ஏதேனும் ஒரு பொருள் வேதவசனத்தின்படி தகுதியற்றதாக இருந்தால் அவற்றை நாம் விலக்கினால் போதுமானது. தகுதியானவற்றை நம் உடைமைகளாக்கியோ அல்லது எல்லோருக்கும் பொதுவாக வைத்தோ நாம் அனுபவித்துக்கொள்ளலாம் என்பதே வேதாகமம் காட்டும் நடைமுறை.

மிக எளிமையான அர்த்தத்தில் இயேசு சொன்ன ஒரு கட்டளையை, கடினமான அர்த்தத்தில் புரிந்துகொண்டு, அதற்கு விளக்கம் கொடுக்கும்படி சம்பந்தமில்லாத வசனங்களை மேற்கோள் காட்டி, இப்படித்தான் நடக்கவேண்டும் என்கிறீர்கள்.

இவ்வுலகத்தில் நமக்கு உபத்திரவம் உண்டு என்பது மெய்தான். ஆனால் நம்மை நாமே வெறுமையாக்கி நாம் உபத்திரவப்படவேண்டும் என வேதாகமம் சொல்லவில்லை.

//என்னுடய புரிதல் மிக சுலபமும் நேரடியான பொருள் உள்ளதும் ஆகும். ஆனால்  அப்படி வேதம் சொல்லவில்லை என்று தாங்கள்
கருதினால்  வசனம் எங்கு  "உன் வீடு/வாசல்/ கார்/ நிலம் போன்ற வற்றை வைத்துகொண்டு" மற்றவற்றை விற்று தரித்திரருக்கு கொடு என்று  சொல்கிறது  என்பதை தாங்களே நிரூபிக்க வேண்டும்.//

உனக்குண்டானதை விற்று தரித்திரருக்குக் கொடு என்ற வசனத்தின் அடிப்படையில்தான், ஆதித்திருச்சபையார் தங்களுடையதை விற்று அப்போஸ்தலர் காலடியில் வைத்து அனைவரும் பொதுவாக அனுபவித்தனர் என்கிறீர்கள். ஆனால் ஆதித்திருச்சபையாரிடம் வீடுகள் இருந்தன என்பதை ஆதாரத்தோடு நிரூபித்துள்ளேன். குடியிருக்கும் வீட்டைப் போன்றவைதான் நாம் பயன்படுத்தும் கார் மற்றும் பயிர்செய்யும் நிலமும்.

எனவே நம் பயன்பாட்டுக்குரிய வீடு, நிலம், மற்றும் பொருட்கள் தவிர மற்றவற்றை விற்று தரித்திரருக்குக் கொடுத்தால் போதுமானது என்பதே ஆதித்திருச்சபையாரின் முன்மாதிரி. அதற்கும் மேலாக விற்றுக்கொடுக்க நினைப்பவர்கள் அப்படியே செய்யலாம், அது அவர்களின் விருப்பம்.